مقايسه ميزان تاثير استفاده از فن آوري نوين آموزشي در تدريس بر پيشرفت تحصيلي دانش آموزان در درس رياضي با روش هاي ديگر

با توجه به تغييرات محتواي آموزشي و روش هاي تدريس و تاكيد بر استفاده از روش هاي نوين و بكارگيري فن آوري نوين آموزشي در تدريس، لازم است تا معلمان براي ارتقاي سطح كيفي آموزش رياضي و پيشرفت تحصيلي دانش آموزان از اين روش ها بهره گيرند. نويسندگان سعي دارند تا با آگاهي از ميزان امكانات فن آوري نوين آموزشي در مدارس و ميزان سواد رايانه اي معلمان، ميزان استفاده معلمان از اين فن آوري و ميزان استفاده از اين روش ها در تدريس را با استفاده از آزمايش و آزمون در دو گروه تجربي و كنترل در طول سال تحصيلي جاري و طراحي پرسشنامه و تجزيه و تحليل اطلاعات بدست آمده با كمك ابزارهاي آماري و سپس مقايسه بين روش هاي سنتي تدريس و روش هاي نوين، ميزان تاثير استفاده از فن آوري نوين آموزشي بر پيشرفت تحصيلي و انگيزه و علاقمندي به يادگيري رياضي دانش آموزان را مورد مطالعه قرار داده تا بتواند راهكارهايي را جهت تاثيرپذيري بيشتر استفاده از فن آوري نوين آموزشي در تدريس بر پيشرفت تحصيلي دانش آموزان ارائه نمايند. يافته هاي اين پژوهش نشان مي دهد كه استفاده محض از فن آوري نوين آموزشي، نه تنها موجب پيشرفت تحصيلي دانش آموزان نمي شود بلكه موجب خستگي آنان و يكنواختي كلاس درس شده و در نتيجه براي ارائه يك تدريس فعال و پويا و جلوگيري از يكنواختي در كلاس درس، استفاده از چندين روش توام و متناسب با موضوع، مي تواند بر پيشرفت تحصيلي دانش آموزان موثر باشد.