تاثير روش هاي فعال تدريس و رسانه هاي تعاملي، بر علاقمند دانش آموزان به درس قرآن

هدف از اين پژوهش بررسي تاثير روش هاي فعال تدريس و رسانه هاي تعاملي، بر علاقمند دانش آموزان به درس قرآن بود كه به روش اقدام پژوهشي انجام شد. پس از ارائه ي راهكارهايي را با كمك كتاب ها، مجلات، مقالات و تجربه ي همكاران ارائه گرديد كه اين راه حلها توسط افراد با تجربه و خبره مورد نقد و بررسي قرار گرفت. راهكارهايي مناسب انتخاب و اجرا شد كه شامل: روشهاي فعال تدريس، استفاده از تشويق، استفاده از ابزار مناسب، استفاده از محتواي هوشمند، برگزاري مسابقه ي قرآني، برگزاري جشن قرآن، دادن مسئوليت به دانش آموزان، برگزاري آموزش خانواده مستمر و تعامل بيشتر با خانواده ها، استفاده از گروه بندي و آموزش از طريق هم گروه ها و شركت دادن دانش آموزان در مراسم صبحگاهي و تشويق آنها، دفترچه ارتباط، محافل انس با قرآن. بعد از اجراي راه حل ها در طي چند ماه و حوصله و صبوري فراوان دوباره از طريق مشاهده ي منظم، مصاحبه، پرسش نامه متوجه شدم كه دانش آموزانم علاقه ي بسيار به درس قرآن پيدا كرده و با علاقه و مشتاقانه اين درس را مطالعه كرده و در ارزشيابي ها به نتيجه ي مطلوب رسيدند. در پايان اين نتيجه به دست آمد كه كودكان را بايد همان سنين كودكي و سالهاي اول دوره ي ابتدايي با قرآن و پيام هاي آن آشنا ساخت و بستري مناسب در اين زمينه براي آنان فراهم كرد كه ميتوان در اين راستا از ابزارها و روشهاي مناسب كه ذكر شد استفاده كرد.