روش‌هاي نوين تدريس؛ ابزارهايي تسهيل‌گر در فرآيند ياددهي- يادگيري دوره ابتدايي

روش تدريس در ادبيات نظري، يكي از اصلي‌ترين مولفه‌هاي برنامه درسي و از جمله مراحل اساسي در طراحي آموزشي محسوب مي‌شود. آشنايي معلمان با روش‌هاي تدريس گوناگون، اين امكان را براي ايشان فراهم مي‌كند تا با توجه به انتظارات خود و نظام آموزشي از فراگيران و با توجه به ساير مولفه‌هاي برنامه درسي از جمله امكانات، فضا و زمان، مناسب ترين روش را انتخاب كنند و يا تركيبي از روش‌ها را به كارگيرند. اين امر مستلزم خلاقيت، تجربه ومهارت حرفه‌اي معلمان است. يك معلم خوب بايد نسبت به مطالبي كه مي‌خواهد در كلاس ارائه دهد، تسلط كامل داشته باشد ومطلب و محتواي مورد تدريس را با استفاده از بهترين روش تدريس ارائه نمايد. بنابراين آگاهي معلمان با انواع روش‌هاي تدريس امري ضروري است. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسي روش‌هاي‌نوين تدريس در دوره ابتدايي انجام گرفته است. شيوه انجام اين پژوهش اينترنتي و كتابخانه‌اي(اسنادي) بوده است. يافته‌هاي اين پژوهش نشان داد كه به‌كارگيري آگاهانه اين روش‌‌ها توسط معلمان، از يك سو تسهيل‌گر فرآيند ياددهي- يادگيري بوده واز سوي ديگر مي‌تواند منجر به يادگيري معني دار و پايدار در دانش‌آموزان شود.