بررسي رابطه ساختار بدهي و ساختار مالكيت شركت‌هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

مطالعه تصميمات مالي در شركت‌ها به‌طور سنتي بر انتخاب بين استفاده از سرمايه و بدهي براي ايجاد يك ساختار مالي بهينه تمركز دارد. در انتخاب ساختار مالي بهينه شركت‌ها بايد به تضاد نمايندگي بين مديران، سهامداران و اعتباردهندگان توجه نمايند. يك راه حل مناسب براي كاهش هزينه‌هاي نمايندگي استفاده از ساختار مالكيت مطلوب است. هدف از انجام اين تحقيق بررسي رابطه ساختار بدهي و ساختار مالكيت شركت‌هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بوده است. اين تحقيق به روش توصيفي- همبستگي انجام شده و از نوع تحقيقات كاربردي است. جامعه آماري تحقيق را كليه شركت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طي سال‌هاي 138۹ تا 1393 تشكيل مي دهند كه تعداد ۱۰۸ شركت مورد مطالعه قرار گرفته اند. داده هاي تحقيق از صورت هاي مالي شركت ها استخراج گرديده و با استفاده از مدل هاي رگرسيوني به روش داده هاي تركيبي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. همچنين كليه نتايج در نرم افزار Eviews صورت گرفته است. يافته‌هاي تحقيق نشان داد كه بين اهرم مالي و ساختار مالكيت رابطه منفي و معني‌داري وجود دارد و بين نسبت بدهي به حقوق صاحبان سهام و ساختار مالكيت نيز رابطه منفي معني‌داري وجود دارد.