مميزي ميزان و علل لغو اعمال جراحي دريكي از بيمارستان‌هاي آموزشي مشهد در نيمه اول سال 1397

مقدمه: بهره‌وري اتاق‌هاي عمل عامل اصلي در تعيين هزينه‌هاي بيمارستاني مي‌باشد و با حداكثر رساندن توان آن‌ها همراه با حفظ كيفيت مي‌توان ظرفيت مالي بيمارستان را افزايش داد. لغو اعمال جراحي در آخرين لحظات يكي از مهم‌ترين علل در عدم كارايي و اتلاف منابع بيمارستان مي‌باشد. هدف از انجام اين پژوهش بررسي علل و ميزان لغو اعمال جراحي در مركز آموزشي پژوهشي درماني قائم (عج) مشهد در نيم سال اول 1397 مي‌باشد. روش پژوهش: اين‌يك مطالعه توصيفي _مقطعي مي‌باشد كه پرونده كليه اعمال جراحي برنامه‌ريزي‌شده كه در طي نيم سال اول 1397 لغو شده بود موردبررسي و اطلاعات آن در چك ليستهاي مربوطه ثبت گرديد. متغيرهاي موردبررسي، شامل: تعداد اعمال برنامه‌ريزي‌شده، تعداد اعمال لغو شده، سن، جنس و دليل لغو عمل مي‌باشد. داده‌هاي پژوهش با استفاده از نرم‌افزار SPSS20 پردازش گرديد. يافته‌ها: از 9189 عمل جراحي برنامه‌ريزي‌شده در طي نيم سال دوم 1397، تعداد 1171 عمل لغو گرديده بود. متأسفانه در 7.5% پرونده‌هاي بيماران علت لغو مشخص نگرديده بود. ساير دلايل لغو اعمال به ترتيب اهميت عبارت‌اند از: عوامل مربوط به جراح (46.9%)، عوامل مربوط به بيمار (28.9%)، عوامل مديريت بخش (7.17%)، عوامل مربوط به بيمارستان (6.4%)، عوامل مربوط به بيهوشي (1.6%)، عوامل مديريت اتاق عمل (1.3%). نتيجه‌گيري: نتايج اين بررسي نشان داد كه درصد بالايي از اعمال لغو شده به خاطر عوامل مربوط به جراح مي‌باشد؛ از طرف ديگر عوامل مربوط به جراح شامل دستور و تصميم جراح، عدم حضور جراح، عدم نياز به جراحي و كمبود وقت جراح مي‌باشد كه با برگزاري كميته‌هاي مربوط، برنامه‌ريزي عمل‌ها، تعيين زمان موردنياز هر عمل و شروع اعمال جراحي از ابتداي شيفت براي كاهش كنسلي‌ها مصوب گرديد.