تبيين راهكارهايي براي بهبود بهره‌وري منابع انساني

مقدمه: بهره‌وري منابع انساني به‌عنوان يك فلسفه و ديدگاه مبتني بر استراتژي بهبود، مهم‌ترين هدف هر سازماني است و مي‌تواند همچون زنجيره‌اي، فعاليت‌هاي كليه بخش‌هاي سازمان‌ها را در برگيرد. در برخي از سازمان‌ها كاهش بهره‌وري و ركود منابع انساني به يك چالش تبديل‌شده است و اين امر مي‌تواند ناشي از عدم استفاده بهينه از منابع انساني سازمان باشد، لذا اگر عوامل تأثيرگذار بر بهره‌وري منابع انساني شناسايي شوند، مي‌توان با تقويت آن‌ها به ارتقاء بهره‌وري كاركنان در سازمان‌ها پرداخت. در اين مطالعه سعي شده است تكنيك‌هاي نوين بهبود بهره‌وري منابع انساني موردبررسي و تحليل قرار گيرد. روش پژوهش: با استفاده از بانك‌هاي اطلاعاتي مختلف همچون Sid،Doaj،Ebsco، Google scholar، ISI، Emerald، ISC و همچنين بهره‌گيري از نظرات خبرگان، راهكارهايي براي بهبود بهره‌وري منابع انساني و ارزيابي آن‌ها شناسايي شدند. يافته‌ها: يافته‌ها حاكي از آن است كه مهم‌ترين راهكارهاي مؤثر بر بهره‌وري منابع انساني شناسايي‌شده، توانمندسازي كاركنان و مديريت استعداد مي‌باشند. از ديدگاه صاحب‌نظران، توجه به مؤلفه‌هاي تأثيرگذار بر مديريت استعداد (شناسايي، به‌كارگيري، توسعه، نگهداري) و توانمندسازي (آموزش، مشاركت، انگيزش) و همچنين مراحل توانمندسازي (تواناسازي، ساختار، فرآيند) و نحوه ارزيابي اثربخشي آن‌ها ضروري است كه در اين مطالعه موردبررسي قرار گرفتند. نتيجه‌گيري: مهم‌ترين عامل در بهبود بهره‌وري در هر سازماني و در هر كشوري منابع انساني مي‌باشد، به‌طوري‌كه اين عامل، به يك عنصر مهم و اساسي در تبيين تفاوت‌هاي موجود در بهره‌وري و رشد آن در كشورهاي مختلف شده است. لذا بسياري از كشورها و سازمان‌ها بر اين عامل با ارزش سرمايه‌گذاري نموده و سعي در بارور نمودن آن دارند. درنتيجه جوامعي به پيشرفت و ترقي و تعالي سازماني رسيده‌اند كه توانسته‌اند استعدادهاي نهفته منابع انساني را از بالقوه به بالفعل تبديل نمايند. ازآنجاكه پايه اصلي امر توسعه، انسان است، بهبود كيفيت منابع انساني در امر توسعه بسيار ضروري بوده و در هرگونه برنامه‌ريزي به‌منظور توسعه و بهره‌وري منابع انساني نقش اساسي و تعيين‌كننده‌اي دارد؛ بنابراين بدون اولويت دادن به بهره‌وري و توسعه منابع انساني كه جز در فرايند برنامه‌ريزي عملي بلندمدت و جامع بر پايه اطلاعات دقيق از گذشته، حال و مسير روشن آينده تحقق نخواهد يافت، توسعه اقتصادي به دست نخواهد آمد.