تعهد سازماني و تناسب فرد- سازمان در دانشگاه علوم پزشكي نيشابور

مقدمه: تعهد سازماني بيانگر نيرويي است كه فرد را ملزم مي‌كند تا در سازمان بماند و در جهت تحقق اهداف سازماني كار كند و تناسب ميان افراد و سازمان به‌عنوان عاملي تأثيرگذار براي جلب افراد خاص به درون سازمان و حفظ وفاداري و ايجاد تعهد در آن‌ها بشمار مي رود، لذا هدف اين مطالعه ارزيابي و تعيين ميزان تناسب فرد- سازمان و تعهد سازماني در كاركنان و ارتباط آن‌ها با يكديگر در دانشگاه علوم پزشكي نيشابور در نظر گرفته شد. روش پژوهش: پژوهش حاضر توصيفي- تحليلي بود كه به‌صورت مقطعي انجام شد و نمونه آن شامل 162 نفر از كاركنان شاغل در معاونت‌هاي دانشگاه علوم پزشكي نيشابور (آموزشي و پژوهشي، توسعه و مديريت منابع، فرهنگي و دانشجويي، درمان، بهداشت، غذا و دارو) بود. ابزارهاي مورداستفاده، پرسشنامه تناسب فرد- سازمان و تعهد سازماني بود. تجزيه‌وتحليل داده‌ها با استفاده از آمار توصيفي و ضريب همبستگي پيرسون توسط نرم‌افزار SPSS صورت گرفت. يافته‌ها: ميانگين نمره كلي تعهد سازماني در معاونت‌هاي موردمطالعه 81/17 ± 41/85 و ميانگين نمره تناسب فرد- سازمان 16/12± 57/81 بود كه هر دو در سطح متوسط طبقه‌بندي مي‌شوند. نتايج آزمون همبستگي پيرسون، رابطه معنادار و مستقيمي را در تمامي ابعاد تعهد سازماني در مقايسه با ابعاد تناسب فرد – سازمان نشان مي‌دهد (p 0/00). نتيجه‌گيري: با توجه به رابطه مستقيم و معنادار ابعاد تعهد سازماني و تناسب فرد- سازمان و نقش آن‌ها در ارائه خدمات و تحقق اهداف غايي سازمان‌ها علي‌الخصوص دانشگاه‌ها كه متوليان سلامت جامعه نيز هستند، ضروري به نظر مي‌رسد كه سازمان در جذب و تعديل كاركنان به مقوله‌ي تناسب فرد- سازمان توجه داشته و علاوه بر آگاهي بخشيدن به كاركنان در خصوص اهداف و ارزش‌ها و انتظارات سازمان، نيازها، ارزش‌ها و اهداف كاركنان را نيز شناسايي كند تا زمينه‌ي سازگاري هرچه بيشتر فرد-سازمان در جهت تحقق اهداف متعالي سازمان محقق شود.