گردشگري سلامت و عوامل تأثيرگذار بر آن در ايران

مقدمه: گردشگري سلامت، فعاليت اقتصادي است كه به دليل ماهيت و ويژگي‌هاي خاص و همچنين مزيت‌هاي رقابتي آن، فرصت‌هاي مناسب را براي ورود كشور به تجارت بين‌الملل فراهم مي‌كند. همچنين گردشگري سلامت يك استراتژي ملي در راستاي افزايش درآمد كشور و نيز يك بازوي امنيت ملي محسوب مي‌شود. به‌رغم تلاش‌هاي صورت گرفته در سال‌هاي اخير، گردشگري سلامت هنوز در ساختار نهادي كشور و مقررات موجود جايگاه مناسبي نداشته و با هدف تبيين شده در سند چشم‌انداز كه جايگاه نخست گردشگري سلامت ايران در ميان كشورهاي منطقه را ترسيم كرده است فاصله دارد. اين در حالي است كه در برنامه‌هاي توسعه همواره دولت موظف شده بر اساس برنامه‌ريزي‌هاي خود تا پايان برنامه چهارم توسعه 30% از نيازهاي بهداشتي و درماني كشور را از طريق صدور كالا خدمات پزشكي و گردشگري سلامت فراهم كند. با توجه به جايگاه مهم صنعت گردشگري سلامت در اقتصاد جهاني و به‌جهت توانمندي‌هاي بالقوه ايران در جذب گردشگران سلامت، اين پژوهش با هدف بررسي عوامل تأثيرگذار بر صنعت گردشگري سلامت در ايران صورت گرفت. روش پژوهش: پژوهش حاضر توصيفي-تحليلي و ازنظر هدف كاربردي ونيز گردآوري اطلاعات از روش كتابخانه‌اي و اسنادي شامل كتاب، مقالات مروري و پژوهشي داخلي و ترجمه متون خارجي، جستجوي اينترنتي و سايت‌هاي آموزشي و پژوهشي كشور حاصل و درنهايت تحليل و تبيين شد يافته‌ها: يافته‌هاي تحقيق بيانگر آن است كه همواره چهار آيتم، توانمندي‌هاي شاغلان حرف پزشكي، تكنولوژي‌هاي روز و استانداردهاي جهاني، اقتصاد درمان و هزينه‌هاي درماني و مقررات داخلي كشورها جزو عوامل مهم و تأثيرگذار در گردشگري سلامت و توريسم درماني مي‌باشد نتيجه‌گيري: ايران در هر چهار مورد ذكرشده فوق نسبت به كشورهاي منطقه از توانمندي بيشتري برخوردار است و توجه به ظرفيت‌هاي متعدد موجود در ايران ازجمله چشمه‌هاي معدني و آب گرم، مناطق وسيع كويري، درمان ناباروري، جراحي‌هاي قلب و پلاستيك، خدمات چشم‌پزشكي ونيز دندانپزشكي مي‌تواند صنعت گردشگري سلامت و توريسم درماني را به‌عنوان يك استراتژي ملي، در راستاي افزايش درآمد كشور و بازوي امنيت ملي مبدل سازد.