توسعه سرانه تعديل يافته با ريسك مراقبت هاي سلامت: تجربه مجتمع هاي سلامت تبريز در ايران

مقدمه:در راستاي پاسخ به چالش ها و نقائص بنيادين نظام سلامت يك كشور نظام پرداخت مراقبت هاي اوليه سلامت مورد اصلاح قرار مي گيرد. استفاده از سرانه بعنوان نظام پرداخت به ارائه كننده مراقبت هاي اوليه سلامت رو به افزايش است. هدف مطالعه حاضر توسعه مدل سرانه تعديل يافته با ريسك مراقبت هاي اوليه سلامت در مجتمع هاي سلامت تبريز در ايران بود. روش پژوهش: پژوهش حاضر يك مطالعه مقطعي است كه در چهار مرحله به صورت زير انجام گرفت: 1- تخمين بسته خدمتي ارايه شده 2- محاسبه قيمت تمام شده هر خدمت 3- محاسبه ميزان بهره مندي از هر خدمت 4- محاسبه ضرايب وزني سرانه تعديل يافته در هر سن و وزن. در اين مطالعه قيمت تمام شده هر خدمت به دو صورت بدون و با در نظر گرفتن هزينه تجهيزات و مكان محاسبه گرديد. روش جمع آوري داده ها از طريق چك ليست محقق ساخته و پردازش داده ها از طريق نرم افزار اكسل انجام گرفت. يافته ها:از مطالعه فرايند ارائه خدمات، 99 خدمات ارائه شده در مجتمع شناسايي و در 10 طبقه كلي كه از نظر باليني معنادار بودند قرارگرفت. هزينه تمام شده خدمات ارائه شده در مجتمع محاسبه گرديد كه كمترين آن مربوط به مراقبتهاي زنان باردار و بيشترين آن مربوط به اموزش گروهي توسط پزشك خانواده بود. از تركيب هزينه تمام شده و ميزان كل بهره مندي از خدمات افراد به تفكيك سن و جنس، مقدار سرانه تعديل يافته با سن و جنس با و بدون در نظر گرفتن هزينه تجهيزات و مكان به ترتيب 34700 و 332000 ريال برآورد گرديد. ضرايب وزني سرانه نيز براي گروه هاي سني زير 5 سال برابر با 1.85، گروه سني 6تا 19 سال زنان برابر با 0.67، گروه سني 6تا 19 سال زنان برابر با 0.42، گروه سني 20تا 59 سال زنان برابر با 1.10، گروه سني 6تا 19 سال مردان برابر با 0.16، گروه سني بيش از 60 سال زنان برابر با 1.43 و گروه سني بيش از 60 سال مردان برابر با 0.93 تعيين شد. نتيجه گيري:توسعه نظام پرداخت سرانه تعديل يافته با ريسك مي تواند باعث ارتقاء عدالت در پرداخت و كارايي در ارائه خدمات مراقبت هاي اوليه گردد.