مقايسه آمايش آموزش عالي كشور در برنامه هاي توسعه قبل و بعد از انقلاب

هدف از اين پژوهش، بررسي و مقايسه آمايش نظام آموزش عالي كشور در برنامه هاي توسعه قبل و بعد از انقلاب اسلامي است و سعي بر آن است كه با بهره گيري از روش تحقيق مقايسه اي و با بررسي سوابق مطالعات آمايش آموزش عالي در ايران، تجربيات و جايگاه آن در برنامه هاي قبل و بعد از انقلاب اسلامي از گذشته تا به امروز تبيين و مقايسه شود. طبق بررسي مستندات برنامه هاي توسعه قبل و بعد از انقلاب، يافته-هاي پژوهش نشان مي دهد كه اگر برنامه هاي توسعه اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي كشور به گونه اي هدف-گذاري شوند كه به بهره‌برداري بهينه از خدمات و پتانسيل‌هاي آموزش عالي، منجر شده و سياست‌هاي اين برنامه ها به نحوي تنظيم شوند كه به مؤسسات و دانشگاه ها اختيارات، آزادي آكادميك و ظرفيت‌هاي لازم براي انجام وظايف و كاركردهاي خود را بدهند، آموزش عالي مبتني بر آمايش، يك راهنماي عملي براي سياستگذاري هاي توسعه و گسترش آموزش عالي مبتني بر آمايش سرزمين و مأموريت گرايي تلقي مي شود؛ همچنين، طبق بررسي مستندات برنامه هاي توسعه قبل و بعد از انقلاب اسلامي، مطالعات آمايش آموزش عالي بعد از انقلاب، در برخي از موارد و زمينه ها از تجارب آمايشي قبل از انقلاب، بهره برده است و در اين ميان، بررسي نتايج، اقدامات و پيشنهادات مطرح شده در برنامه هاي توسعه، حاكي از آن است كه بين برخي از مطالعات آمايش آموزش عالي قبل و بعد از انقلاب، شباهت و بين برخي ديگر، نوعي گسستگي وجود دارد.