تغيير دي. ان. اي آموزش عالي: طوفاني كه مجالي براي ساماندهي نخواهد گذاشت

بارنت (1990) در كتاب ارزشمند ايده آموزش عالي (1390/ ترجمه محمدي فومني و همكاران، 1397) مي‌گويد آموزش عالي با مشكلاتي مواجه است كه تنها زماني برطرف خواهد شد كه اين نهاد تغييرات اساسي در روابط خود با جامعه ايجاد كند (ص 10). او تأكيد مي‌كند اين مشكلات كه ناشي از رويارويي دانشگاه با مدرنيسم و مابعد مدرنيسم است و كم كم بحراني را به وجود آورده كه تناقض ايفاي نقش اولين نمود آن است. بارنت معتقد است آموزش عالي با بحران مشروعيت دست و پنجه نرم مي‌كند كه در دو بعد معرفت‌شناختي (دانش براي دانش مهم است) و جامعه‌شناختي (ارتباط دانشگاه و جامعه) منجر به تضعيف آموزش عالي شده است. كاي‌وك (2007) معتقد است دانشگاه در طول تاريخ همواره خود را با تغييرات سازگار كرده اما اين تغييرات به گونه‌اي نبوده كه ساختارهايش را خيلي دگرگون كند. در چهار دهه گذشته (حداقل در اروپا) تحولاتي را تجربه كرده كه نظيرش هرگز مشاهده نشده بود و نهاد آموزش عالي خود را در مقابل شرايطي مي‌بيند كه ناچار است از سنت‌هايي كه سال‌ها به آنها وفادار بوده فاصله بگيرد.