ارزيابي بصري منطقه نمونه گردشگري روستاي كندوان

روستاي كندوان با فرهنگ خاص سكونتي در دل كوه، روستاييان يكجانشين و عشاير كوچ‌رو، تنوع پوشش گياهي و جانوري، يكي از مناطق واجد شرايط با ظرفيت‌هاي بالاي گردشگري طبيعت محور و گردشگري روستايي است كه در دامنه كوه‌هاي زيباي سهند در استان آذربايجان شرقي واقع شده است. اين تحقيق درصدد ارزيابي كيفيت بصري منظر روستاي كندوان به منظور برنامه‌ريزي براي گردشگري و طراحي محيطي آن است. بنابراين، بعد از تهيه نقشه شناخت كلي ديد و منظر محدوده مورد مطالعه، شش تيپ منظر(كشاورزي ، تاريخي-فرهنگي، مرتعي، دامنه پرشيب، رودخانه اي، جاده‌اي) شناسايي شد. اين تيپ ها بر اساس برداشت‌‌هاي ميداني، مشاهده و طبقه‌بندي تصاوير گرفته شده از منطقه بوده است. براي ارزيابي ويژگي‌‌هاي هر تيپ از از مدل زيبايي‌شناسي ظاهري استفاده شده است. براين اساس مطلوب‌ترين منظر منظر تيپ مرتعي مي‌باشد. همچنين نامطلوب‌ترين منظر از نظر معيارهاي زيبايي شناختي منظر تيپ فرهنگي-تاريخي(منظر روستاي كندوان) مي‌باشد. ساخت و سازهاي جديد و بي‌رويه و ناهماهنگ با منظر اصلي روستا، نبود برنامه‌ريزي صحيح، تسهيلات و مسيرهاي گردشگري متناسب با ميراث فرهنگي و طبيعي منطقه، منظر روستاي كندوان را با تهديدي جدي رو به‌رو كرده است. بنابراين راهبرد حفاظت پيشنهاد گرديده است تا با انجام اقدامات متناسب مانع از بين رفتن باقيمانده‌‌هاي با ارزش اين منظر شود.