نقش مدرسه محله درجهت هويت بخشي به بافت سنتي ( نمونه موردي محله گازران - شهرهمدان)

جربه طراحي و يا به عبارتي كليتر، طراحي محيطهاي يادگيريبراي معماران مختلف دوران معاصر همواره چالش بر انگيز بوده است. معمارهاي مختلف در اين حوزه به ارائه طرح هايي باتوجه به ويژگيهاي طراحي خود نموده اند و بعضاًتوانسته اند با توجه به تئوريهاي آموزشي و خواست از آموزش به خلق مكانهاي مناسب همت گمارند،در نظريه هاي هنجاري طراحي محيط اظهار نظرهاي زيادي راجع به تاثير طراحي بر تعامل اجتماعي مردم شده استاين موضوع از سالها قبل مورد بحث طراحان شهري بوده و مباحث آن مورد استفاده اكثر طرح هاي بزرگ معماري نيز مي باشد. مدرسه بعنوان يك محيط يادگيري نه تنها ميتواند عملكردهاي مختلفي به خودبگيرد بلكه ميتواندبه عنوان كانون فرهنگي و اجتماعي محله ها درتعاملات رفتاري و اجتماعي نيز موثر باشد كه ازمزيت هاي مهم آن به غيرازمشاركت مردمي صرفه جويي اقتصادي حاصل ازآن و رفع نابرابري هايي است كه دراثرفقدان تسهيلات دربسياري ازمدارس و محله هاي درمناطق مختلف كشور ازخود بروز دهد و به تقويت هويت محله و احيا مركز محله و توسعه محله هاي قديمي كمك خواهد نمود و نقشهاي متفاوتي درزمينه مسائل طراحي،احيا و توسعه بافت هاي فرسوده و تاريخي شهرها داشته باشد اين پژوهش كيفي و توصيفي تحليلي است. براي بررسي توزيع ويژگي هاي يك جامعه آماري روش تحقيق طراحي مدرسه محله در جهت هويت بخشي به بافت سنتي به كار مي رود روش هاي همبستگيو پايداري فرهنگي و به موضوع مربوطه مي پردازد. تحقيق توصيفي بهترين روش موجود براي جمع آوري داده هاي اصلي براي توصيف آمارهاي بسيار بزرگي هستند كه نمي توان به طور مستقيم آنها را مشاهده كرد. با نمونه گيري احتمالي دقيق مي توان گروهي از پاسخ گويان را فراهم آورد كه ويژگي هاي آنان منعكس كننده ويژگي هاي جمعيت بزرگتر باشدو رويه هاي متدولوژيك مشخص اندازه ها ومحاسبات آماري و مانند آن متكي است. اين مقاله تلاشي است براي بررسي و نقش مدارس درتوسعه محله هاي بافت قديمي شهرهاي تاريخي كه دراين رابطه بافت سنتي شهرهمدان در