ژئوماتيك در پژوهش‌هاي نوين ميراث فرهنگي؛ پيشينه، قابليت‌ها و چالش‌ها

ميراث فرهنگي، ميراث ماندگار نسل هاي گذشته است كه ما را با هويت خويش آشنا مي سازد و لزوم حفظ اين گنجينه گران بها حفظ و مراقبت از آن است. بنا‌ها در گذر زمان دست خوش تغييرات و آسيب هاي زيادي مي شوند. اين تغييرات ممكن است در اثر عوارض طبيعي يا توسط انسان ها به وجود آيند. اين تغييرات دربعضي از بناها مانند ساختمان هاي داراي ارزش تاريخي اهميت ويژه اي دارد. بنابراين بايستي نسبت به مستندنگاري اينگونه بناها اقدام نمود تا بتوان علاوه بر شناسايي دقيق شرايط فعلي بنا و آسيب هاي وارده به بناي گذشته، روند تغييرات و آسيب هاي به وجود آمده در آينده را نيز شناسايي كرد و از ادامه آن جلوگيري نمود. در اين مقاله به معرفي كاربرد هاي علم ژئوماتيك در مبحث ميراث فرهنگي و مستند نگاري مي پردازيم. ابتدا به معرفي روش هاي كلاسيك و سپس به سوي بيان كاربرد‌هاي عكس‌هاي هوايي، پهپاد، ويدئوگرامتري، استريوپانوراما، اسكنر نوري، كينكت، لايدار، تصاوير ماهواره‌اي و ابرطيفي، تصاوير راداري پرداخته مي شود. در ادامه سامانه هاي اطلاعاتي و مكاني و تحليلي اين علم در اين رابطه معرفي مي شود. در اين پژوهش به اين نتيجه مي رسيم كه روش هاي نوين علم ژئوماتيك تاثير و تغيير شگرفي در حيطه ميراث فرهنگي و باستان شناسي ايجاد كرده است و باعث شده عواملي نظير هزينه و زمان صرف شده كاهش يابد و از طرف ديگر دقت و كيفيت كار انجام شده به مقدار قابل توجهي افزايش يابد.