قابليت هاي فتوگرامتري در مستندنگاري و توليد واقعيت مجازي در ميراث فرهنگي

با توجه به از دست رفتن ميراث فرهنگي با گذر زمان نياز به مستند نگاري و حفظ اين آثار بيشتر مي گردد. فتوگرامتري از ويژگي هاي منحصر به فردي نسبت به ساير روش ها در مستند سازي هاي سايت هاي باستاني برخوردار است. يكي از راهكارهاي موثر در دهه هاي گذشته استفاده از تكنيك هاي نوين در ثبت و تجزيه و تحليل داده ها است. ارائه مدل هاي رقومي مبتني بر واقعيت با قدرت تفكيك بالا، قادر به ارتباط با مستندات مختلف تاريخي مي باشد كه بر مشكلات بكارگيري نقشه هاي دو بعدي نيز فائق آمده است؛ اگرچه در اين طرح تمامي روش هاي ايجاد مدل سه بعدي براي بازسازي سايت هاي باستان شناسي مورد ارزيابي قرار گرفته است، اما به طور خاص به بررسي واقعيت مجازي پرداخته شده است. هدف استفاده از اين روش تجسم بهتر از فضاي واقعي مي باشد تا پژوهشگران اطلاعات بيشتري را در تجزيه و تحليل داه هاي حاصل از كاوش به دست آورند.