پديدارنگاري آسيب شناسانه از آموزش نيكوكاري به كودكان با راهكارهاي برون رفت از آن

با توجه به شواهد موجود در جامعه كنوني، بسياري از افراد به سمت فراموش كردن اصول انسان دوستانه سوق پيدا كرده‌اند. آثار و تبعات منفي اين فردگرايي به ميزاني زياد بوده كه تبديل به معضل و مشكلات جدي در تمام زمينه ها شده است و ما روز به روز شاهد فردگرايي افراطي در جامعه هستيم. به همين دليل در حال حاضر ضرورت توجه به ارزش هاي اخلاقي چون نيكوكاري بيش از هر زمان ديگري احساس مي‌شود. ايجاد و گسترش بستر نيكوكاري از طرق مختلفي امكان‌پذير است كه يكي از آن‌ها، آموزش آن به نسل حاضر است، اما با توجه به اينكه با وجود آموزش‌هاي كمابيش موجود، جامعه همچنان به سمت فردگرايي پيش مي‌رود، محققان اين پژوهش درصدد آسيب‌شناسي آموزش آن برآمدند. بدين منظور، از رويكرد پديدارنگاري با استفاده از ابزار جمع‌آوري اطلاعات مصاحبه نيمه ساختاريافته و روش تحليل محتواي استقرايي استفاده شد كه نوع سؤالات مصاحبه در راستاي بررسي ديدگاه آسيب شناسانه متخصصان علوم تربيتي، جامعه‌شناسي، اصحاب رسانه و والدين نسبت به يادگيري امر نيكوكاري و انجام فعاليت‌هاي خيرخواهانه و نوع‌دوستانه بوده است كه بدين ترتيب؛ از هر حوزه 8 نفر كه در مجموع 32نفر بودند، انتخاب گرديدند.نتايج با توجه به مقوله‌هاي بدست آمده نشان داد كه در حوزه تعليم و تربيت چهار تم، تحت عنوان برنامه درسي آشكار، برنامه درسي پنهان ، برنامه درسي عقيم و فوق برنامه درسي استخراج شده است كه از بين اين چهار تم بيشترين آسيب‌ها از ناديده گرفته شدن برنامه درسي پنهان بوده است. در بخش خانواده، دو تم تحت عنوان عوامل داخلي و عوامل خارجي استخراج شد كه هر دو تم به يك ميزان در ايجاد اين آسيب نقش داشته‌اند. در حوزه رسانه، چهار تم عدم اعتمادسازي، ترويج فرهنگ ضد ارزشي، كيفيت برنامه‌ها و كمبود برنامه استخراج شد كه به ترتيب عدم اعتمادسازي و كمبود برنامه بيشترين تأثير در عدم انتقال مفهوم نيكوكاري به مخاطب را داشته است. در حوزه اجتماع نيز چهار تم بدست آمد كه اين آسيب ها به ترتيب از تم‌هاي فرهنگي، اقتصادي، آموزشي و اجتماعي با فاصله اندك تفاوتي تأثير گرفته بود.