تاثير پيريت بر رفتار الكتروشيميايي كنسانتره كالكوپيريت در محيط سولفاته

كالكوپيريت CuFeS2 مهم‌ترين و مقاوم ترين كاني مس در برابر انحلال مي باشد. امروزه انحلال الكتروشيميايي كالكوپيريت به دليل مزايايي فراوان، مورد توجه محققين قرار گرفته است. در اين پژوهش، انحلال الكتروشيميايي كنسانتره كالكوپيريت در محيط سولفاته در حضور و عدم حضور پيريت برنامه ريزي شده است. به همين منظور مقدمتاً پتانسيل انحلال كنسانتره كالكوپيريت، پيريت و تركيب پيريت-كنسانتره كالكوپيريت با نسبت 2 - 1 در محلول 0.5 مولار اسيد سولفوريك و در شرايط محيط با استفاده از تكنيك ولتامتري چرخه‌اي براي سطوح سالم اندازه گيري شده است. در مطالعات مربوط به انحلال الكتروشيميايي كالكوپيريت، تشكيل يك پيك ضعيف آندي در محدوده پتانسيل 0.25 ولت بر اكسيداسيون جزئي كالكوپيريت به تركيبات ناقص آهن و مس دلالت دارد. همچنين حضور دو پيك كاتدي C1 و C2 در محدوده 0.2 ولت و 0.15- ولت به ترتيب بر كاهش محصولات اكسايش شامل كوپريك و فريك و همچنين كاهش كالكوپيريت باقيمانده تاكيد دارد. انحلال الكتروشيميايي پيريت در محدوده پتانسيل‌هاي 0.5 و 0.7 ولت براساس SCE به ترتيب به اكسايش پيريت و انحلال محصولات حاصل از اكسايش پيريت نظير S0، FeSn يا Fe1-xS نسبت داده شد. همچنين تشكيل دو پيك كاتدي C1و C2 در محدوده پتانسيل 0.35 و 0.4- ولت براساس SCE بر كاهش يونهاي فريك و پيريت باقيمانده دلالت داشت. در ادامه انحلال الكتروشيميايي كنسانتره كالكوپيريتي در حضور پيريت مورد بررسي قرار گرفت. نتايج حاصله نشان از بهبود شرايط اكسايش در شرايط حضور پيريت در كنسانتره در مقايسه با عدم حضور آن با توجه به افزايش شدت پيكها داشته است.