بررسي دلايل كمرنگ بودن كار تيمي در ايران (رويكرد آسيب‌شناسي)

امروزه جهاني شدن جوامع و شدت روند و سرعت تغييرات در حوزه‌اي مختلف و همچنين رقابتي شدن فعاليت‌ها، فضاي مديريتي و موفقيت در امور متفاوت شده است و مهارت‌ها و استراتژي‌هاي خود را مي‌طلبد. در چنين شرايطي استفاده از منابع مختلف مادي و انساني براي رسيدن به بالاترين بهره‌وري و عملكرد از اهميت بالايي برخوردار است و در اين رابطه كار تيمي به عنوان يكي از عوامل موثر در بهره‌وري و كيفيت مورد توجه قرار گرفته است. اما با اينكه اين رويكرد از سال‌ها پيش مطرح شده است و در كشورهاي توسعه يافته، موفقيت‌هاي چشمگيري رقم زده است. متاسفانه هنوز در ايران به دلايل مختلفي شناخت آفات و موانع كار تيمي همچون روحيات افراد، فرهنگ جامعه و روش‌هاي غلط آموزشي، آنچنان كه بايد از اين پتانسيل استفاده نشده است. به گونه‌اي كه افرادي كه خود به تنهايي بسيار موفق بوده‌اند در فضاي كار تيمي به موفقيت مورد انتظار دست نيافته‌اند. به همين دليل در اين مقاله سعي شد با مرور تحقيقات و مطالعات انجام شده در اين حوزه با رويكرد آسيب‌شناسي، ضمن شناخت آفات و موانع كار تيمي در كنار معرفي كار تيمي مزاياي آن و ويژگي‌هاي يك تيم كاري موثر و ايده‌آل، بتوانيم از اين طريق به رفع موانع آن كمك كرده و پيشنهاداتي ارايه دهيم.