تاثير سرمايه اجتماعي كارآفريني بر عملكرد سازماني شركت پالايش نفت تبريز

هدف مقاله حاضر تعيين تاثير سرمايه اجتماعي كارآفريني بر عملكرد سازماني شركت پالايش نفت تبريز مي باشد. روش تحقيق مورد استفاده در اين پژوهش روش توصيفي پيمايشي و از لحاظ هدف از نوع تحقيق كاربردي مي باشد. ابزار گردآوري داده هاي اين تحقيق پرسشنامه محقق ساخته شامل 49 سوال بود كه پس از اطمينان از روايي و پايايي آن در بين نمونه آماري توزيع گرديد. نمونه آماري 180 نفر از كارشناسان، كارشناسان ارشد، مهندسان و مديران پالايشگاه نفت تبريز بود كه به صورت تصادفي انتخاب شدند. در اين تحقيق جهت تجزيه و تحليل داده ها از آمار توصيفي و آمار استنباطي (آزمون رگرسيون خطي و همبستگي پيرسون) استفاده شد. با توجه به تجزيه و تحليل هاي انجام شده، فرضيه اصلي تحقيق و هر 4 فرضيه فرعي آن مورد تاييد قرار گرفت. مطابق نتايج اين آزمون فرضيه ها سرمايه اجتماعي كارآفريني و ابعاد آن شامل پيوندهاي قوي، پيوندهاي ضعيف و حفره هاي ساختار و تنوع شبكه بر عملكرد تاثير مثبت دارد. همچنين مطابق ضرايب همبستگي مشخص گرديد كه پيوندهاي قوي شبكه هاي كارآفريني بيشترين رابطه را با عملكرد سازماني در شركت پالايش نفت تبريز دارد.