بررسي دوام طبيعي چند گونه چوبي در مقابل خسارت موريانه Microcerotermes diversus Silvestri

در استان خوزستان از ديرباز به دليل عدم رعايت اصول پيشگيري در هنگام ساختمان سازي و نيز عدم بكارگيري مواد محافظت كننده چوب، هجوم موريانه ها به داخل ساختمان ها و بروز خسارتهاي جبران ناپذير به لوازم چوبي و مصنوعات كاغذي مشاهده شده است. بررسي ها نشان داده اند، مهمترين موريانه استان خوزستان گونه (silvestri Microcerotermes diversus) مي باشد و با توجه به اينكه بسترهاي ليگنوسلولزي به راحتي مي توانند مورد حمله موريانه ها واقع شوند و اين مساله مي تواند موجب بروز خسارات زيادي گردد، لذا شناسايي گونه هاي چوبي و كاغذهاي مقاوم مي تواند در انتخاب مناسب اين مواد در مناطقي كه هجوم موريانه ها بالاست كاربرد داشته باشد. براي انجام اين تحقيق سه گونه پهن برگ صنوبر، افرا، زيتون تلخ و يك گونه سوزني برگ سرو شيراز مورد بررسي و جهت بررسي ميزان تمايل مصرف توسط مويانه Microcerotermes diversus، در اختيار اين حشره قرار گرفتند. نتايج نشان داد كه در آزمونهاي انتخابي و غير انتخابي و همچنين در آزمون ميداني، چوب صنوبر بيشترين مطلوبيت را براي موريانه را دارد در حاليكه سايرگونه ها اختلاف معناداري از نظر كاهش وزن با هم ندارند. كمتر بودن درصد ليگنين در گونه صنوبر و از طرفي بالا بودن درصد سلولز آن،كه يك منبع تغذيه عالي براي موريانه به شمار مي رود، در مقايسه با سه گونه ديگر مي تواند باعث ايجاد عدم مطلوبيت اين گونه براي موريانه در مقايسه با سايرين باشد. همچنين گونه افرا نيز علي رغم بالا بودن جرم مخصوص آن، به دليل پايين بودن درصد مواد استخراجي كه يك عامل بازدارنده در حملات موريانه است، پس از صنوبر بيشتر از ساير گونه ها مورد هجوم موريانه واقع شد. نتايج همبستگي بين درصد كاهش وزن در اثر تغذيه موريانه و فاكتورهاي شيميايي و فيزيكي چوب نشان داد كه بيشترين ارتباط بين درصد ليگنين و سلولز گونه ها با پتانسيل آنها جهت مطلوبيت آنها براي موريانه وجود دارد.