ﺑﺮرﺳﯽ ﺑﯿﻮﻓﻮﻟﯿﻨﮓ و اﺳﺘﻔﺎده ازﻣﯿﮑﺮو ﺟﻠﺒﮏ ﻫﺎ در ﺗﮑﻨﻮﻟﻮژي آﻧﺘﯽ ﻓﻮﻟﯿﻨﮓ

ﯾﮑﯽ از راﯾﺠﺘﺮﯾﻦ ﻣﺸﮑﻼت ﺟﺪي در ﺣﻮزه ﻫﺎي درﯾﺎﯾﯽ ﭘﺪﯾﺪه ﺑﯿﻮﻓﻮﻟﯿﻨﮓ اﺳﺖ . ﺗﻮﺳﻌﻪ ﯾﺒﯿﻮﻓﯿﻠﻤﻬﺎي ﻣﯿﮑﺮوﺑﯽ و اﻓﺰاﯾﺶ ﺗﮑﺜﯿﺮ ﺑﺮ روي ﺳﻄﻮح ﺳﺎﺧﺘﺎرﻫﺎي اﻧﺴﺎن ﺳﺎز در ﻣﺤﯿﻂ زﯾﺴﺖ درﯾﺎﯾﯽ ﺑﺎﻋﺚ ﺑﺮوز ﻣﺸﮑﻼﺗﯽ ﺑﺮاي ﻧﯿﺮوي درﯾﺎﯾﯽ و ﺻﻨﺎﯾﻊ درﯾﺎﯾﯽ در ﺳﺮاﺳﺮ ﺟﻬﺎن ﺷﺪه اﺳﺖ. ﺗﮑﻨﻮﻟﻮژي آﻧﺘﯿﻔﻮﻟﯿﻨﮕﻬﺎي راﯾﺞ, ﭘﻮﺷﺸﻬﺎي ﻋﻤﺪه اي از ﻧﻮع رﻧﮓ و ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎي ﺑﻪ ﮐﺎرﺑﺮدن ﻣﻮاد ﺳﻤﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ biosids ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﯿﺘﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺮاي ﻣﺤﯿﻂ ﻃﺒﯿﻌﯽ ﻣﻀﺮ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﯾﺂﻧﺘﯿﻔﻮﻻﻧﺘﻬﺎي ﺳﺎزﮔﺎر ﺑﺎ ﻣﺤﯿﻂ زﯾﺴﺖ ﺑﻪ ﺷﺪت اﺣﺴﺎس ﻣﯿﺸﻮد. در ﻣﺤﯿﻄﻬﺎي درﯾﺎﯾﯽ ﺑﯿﻮﻓﯿﻠﻢ ﻫﺎ ﻋﻤﺪﺗﺄ از ﺑﺎﮐﺘﺮﯾﻬﺎ ( ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺑﺎﺳﯿﻠﻬﺎ و ﺳﻮدوﻣﻮﻧﺎﺳﻬﺎ) و دﯾﺎﺗﻮﻣﻪ ﻫﺎ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺷﺪه اﻧﺪ. ﻣﺤﺼﻮﻻت ﻃﺒﯿﻌﯽ ﺑﺎ ﺧﻮاص ﻣﻬﺎري ﻣﯿﺘﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺮاي ﮐﻨﺘﺮل ﺟﻮاﻣﻊ ﺑﯿﻮﻓﯿﻠﻤﻬﺎ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﮔﯿﺮﻧﺪ. ﺑﺮﺧﯽ ﻣﯿﮑﺮوﺟﻠﺒﮑﻬﺎ ﺗﺮﮐﯿﺒﺎت ﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﯿﺘﻮاﻧﻨﺪ ﺳﺒﺐ ﻣﻬﺎر ﭼﺴﺒﻨﺪﮔﯽ و رﺷﺪ ﺳﺎﯾﺮ ارﮔﺎﻧﯿﺴﻤﻬﺎي ﻣﻀﺮ ﺷﻮﻧﺪ. داﯾﻨﻮﻓﻼژﻟﻪ ﻣﻨﺒﻊ ﻏﻨﯽ از ﺗﺮﮐﯿﺒﺎت زﯾﺴﺘﯽ ﻓﻌﺎل ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﻣﯿﺮوﻧﺪ ﮐﻪ ﭘﺘﺎﻧﺴﯿﻞ ﺿﺪ ﭼﺴﺒﻨﺪﮔﯽ دارﻧﺪ و ﻫﻤﯿﻨﻄﻮر از ﻧﻈﺮي اﻗﺘﺼﺎدي ﻣﻘﺮون ﺑﻪ ﺻﺮﻓﻪ ﻣﯿﺒﺎﺷﺪ. ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دﻫﻨﺪ ﮐﻪ ﺗﺮﮐﯿﺒﺎت زﯾﺴﺖ ﻓﻌﺎل ﺟﺪا ﺷﺪه از Amphidiniumcarterae اﺛﺮ ﻣﻬﺎري ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻬﯽ را ﻋﻠﯿﻪ دﯾﺎﺗﻮم Skeletonemcostatum و ﻻروﻫﺎي Amphibalanusamphitrite ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دﻫﻨﺪ و ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻦ ﺗﺮﮐﯿﺒﺎت ﺿﺪ ﭼﺴﺒﻨﺪﮔﯽ ﻣﻀﺮ ﺷﻮﻧﺪ