ﭘﻠﯽ ﺳﺎﮐﺎرﯾﺪﻫﺎي ﺟﻠﺒﮏ ﻫﺎي درﯾﺎﯾﯽ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺗﻘﻮﯾﺖ ﮐﻨﻨﺪه ﺳﯿﺴﺘﻢ اﯾﻤﻨﯽ اﻧﺴﺎن

اﺳﺘﻔﺎده از ﭘﻠﯽ ﺳﺎﮐﺎرﯾﺪﻫﺎ ﺑﻪ ﻣﯿﺰان وﺳﯿﻊ در ﺻﻨﺎﯾﻊ ﻣﺨﺘﻠﻒ داروﺳﺎزي، ﻏﺬاﯾﯽ و آراﯾﺸﯽ-ﺑﻬﺪاﺷﺘﯽ در ﺣﺎل اﻓﺰاﯾﺶ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. اﯾﻦ اﻓﺰاﯾﺶ روزاﻓﺰون ﻣﺼﺮف اﯾﻦ ﻫﺘﺮوﭘﻠﯽ ﺳﺎﮐﺎرﯾﺪﻫﺎ ﺳﺒﺐ ﮔﺸﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﺸﻮرﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ درﺻﺪد ﺗﺎﻣﯿﻦ آن از ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻣﺨﺘﻠﻒ درﯾﺎﯾﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﻟﺬا، ﻧﻈﺮ ﺑﻪ وﺟﻮد ﭘﻬﻨﻪ ﻫﺎي وﺳﯿﻊ آﺑﯽ در اﯾﺮان، ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺣﺎﺿﺮ اﻗﺪام ﺑﻪ اﺳﺘﺨﺮاج، ﺗﺨﻠﯿﺺ، ﺗﻌﯿﯿﻦ ﺳﺎﺧﺘﺎر ﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ و ﻣﻮﻟﮑﻮﻟﯽ، و ارزﯾﺎﺑﯽ ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ ﺗﺤﺮﯾﮏ ﺳﻠﻮل ﻫﺎي اﯾﻤﻨﯽ ﺟﻬﺖ اﺳﺘﻔﺎده در ﻣﻮاد ﻏﺬاﯾﯽ ﻓﺮاﺳﻮدﻣﻨﺪ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺗﺠﺎري ﺳﺎزي ﻧﻤﻮد. ﭘﺲ از ﺟﻤﻊ آوري ﮔﻮﻧﻪ ﻫﺎي ﺟﻠﺒﮑﯽ از ﺳﻮاﺣﻞ ﺧﻠﯿﺞ ﻓﺎرس و درﯾﺎﯾﯽ ﻋﻤﺎن، اﻗﺪام ﺑﻪ اﺳﺘﺨﺮاج و ﺗﺨﻠﯿﺺ ﭘﻠﯽ ﺳﺎﮐﺎرﯾﺪﻫﺎ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﮐﺮوﻣﺎﺗﻮﮔﺮاﻓﯽ ﯾﻮﻧﯽ و ژل DEAE FF Sepharose اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ. ﺳﭙﺲ ﺟﻬﺖ درك ﺑﻬﺘﺮ ﻧﺤﻮه ﻋﻤﻠﮑﺮد ﭘﻠﯽ ﺳﺎﮐﺎرﯾﺪﻫﺎي ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪه، ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از اﻧﻮاع روش ﻫﺎي رﻧﮓ ﺳﻨﺠﯽ، وزن ﺳﻨﺠﯽ، اﺳﭙﮑﺘﺮوﻓﺘﻮﻣﺘﺮي، اﺳﭙﮑﺘﺮوﻓﺘﻮﻣﺘﺮي ﺟﺮﻣﯽ (GC-MS)، ﻃﯿﻒ ﺳﻨﺠﯽ ﻣﺎدون ﻗﺮﻣﺰ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﻓﻮرﯾﻪ (FT-IR)، ﻃﯿﻒ ﺳﻨﺠﯽ رزوﻧﺎﻧﺲ ﻣﻐﻨﺎﻃﯿﺴﯽ ﻫﺴﺘﻪ (NMR) و ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺗﻔﺮﯾﻖ ﻧﻮر ﻟﯿﺰر اﯾﺴﺘﺎ ﭼﻨﺪ زاوﯾﻪ¬اي (MALLS) اﻗﺪام ﺑﻪ ﺗﻌﯿﯿﻦ وﯾﮋﮔﯽ ﻫﺎي ﻣﻮﻟﮑﻮﻟﯽ و ﺳﺎﺧﺘﺎر ﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ ﺷﺪ. ﭘﻠﯽ ﺳﺎﮐﺎرﯾﺪﻫﺎي ﺗﺨﻠﯿﺺ ﺷﺪه واﺟﺪ ﺳﺎﺧﺘﺎري ﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ ﭘﯿﭽﯿﺪه ﺑﺎ ﻣﻮﻧﻮﻣﺮﻫﺎي ﻓﻮﮐﻮز، ﮔﺎﻻﮐﺘﻮز، ﮔﻠﻮﮐﺰ و راﻣﻨﻮز و ﺣﺎوي ﮔﺮوﻫﻬﺎي ﻋﺎﻣﻠﯽ ﺳﻮﻟﻔﺎت و ﮐﺮﺑﻮﮐﺴﯿﻠﯿﮏ ﺑﻮدﻧﺪ. از ﻧﻈﺮ ﺳﺎﺧﺘﺎر ﻣﻮﻟﮑﻮﻟﯽ، ﭘﻠﯽ ﺳﺎﮐﺎرﯾﺪﻫﺎ در داﻣﻨﻪ وﺳﯿﻌﯽ از وزن و اﻧﺪازه ﻣﻮﻟﮑﻮﻟﯽ ﻗﺮار داﺷﺘﻨﺪ. ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﺑﺮون ﺗﻨﯽ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ ﭘﻠﯽ ﺳﺎﮐﺎرﯾﺪﻫﺎي اﺳﺘﺨﺮاج ﺷﺪه ﻗﺎدر ﺑﻪ ﺗﺤﺮﯾﮏ ﺳﻠﻮل ﻫﺎي ﻣﺎﮐﺮوﻓﺎژ ﻣﻮش رده ﺳﻠﻮﻟﯽ RAW264.7 و در ﻧﺘﯿﺠﻪ رﻫﺎﺳﺎزي ﻧﯿﺘﺮﯾﮏ اﮐﺴﺎﯾﺪ و ﺳﯿﺘﻮﮐﯿﻦ ﻫﺎي ﭘﯿﺶ اﻟﺘﻬﺎﺑﯽ TNF-α, IL-1β, IL-6 ﺑﻮدﻧﺪ. ﺗﺤﺮﯾﮏ ﺳﻠﻮل ﻫﺎ از ﻃﺮﯾﻖ اﺗﺼﺎل ﻣﻮﻟﮑﻮل ﻫﺎ ﺗﺨﻠﯿﺺ ﺷﺪه ﺑﺎ ﮔﯿﺮﻧﺪه ﻫﺎي ﺳﻠﻮﻟﯽ TLR4 و ﻓﻌﺎل ﺳﺎزي ﻣﺴﯿﺮﻫﺎي ﺳﻠﻮﻟﯽ NF-k β و MAPKs اﺗﻔﺎق اﻓﺘﺎد. ﻧﺘﺎﯾﺞ اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ ﭘﻠﯽ ﺳﺎﮐﺎرﯾﺪﻫﺎي ﺟﻠﺒﮏ ﻫﺎي درﯾﺎﯾﯽ ﺳﻮاﺣﻞ اﯾﺮان ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﮑﻤﻞ ﻫﺎي ﺗﻘﻮﯾﺖ ﮐﻨﻨﺪه ﺳﯿﺴﺘﻢ اﯾﻤﻨﯽ اﻧﺴﺎن را دارا ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ.