نقش واسطه اي اعتماد سازماني در رابطه ي هوش معنوي با سلامت سازماني در دانشكده سما دانشگاه آزاد مرودشت

هدف پژوهش حاضر نقش واسطه اي اعتماد سازماني در رابطه ي هوش معنوي با سلامت سازماني بوده است. روش تحقيق از نوع همبستگي بود. جامعه آماري اين تحقيق شامل تمامي كاركنان آموزشكده سما دانشگاه آزاد اسلامي واحد مرودشت مي باشد؛ كه در سال (1394) افراد مشغول به كار (100) نفر مي باشند. جهت نمونه گيري با توجه به حجم محدود جامعه ي آماري از روش سرشماري استفاده گرديد و تمامي جامعه ي آماري به عنوان نمونه انتخاب شدند.در پژوهش حاضر جهت جمع آوري اطلاعات ازسه پرسشنامه استاندارد سلامت سازماني هوي و فيلدمن(1998) ، اعتماد سازماني الون و همكاران(2008) و هوش معنوي بديع و همكاران (1389) استفاده گرديده است .جهت تجزيه و تحليل از روش هاي آمار توصيفي (ميانگين و انحراف استاندارد) و در سطح آمار استنباطي از آزمون همبستگي پيرسون و رگرسيون چند متغيره به روش همزمان استفاده شده است كه نتايج نشان داد كه هوش معنوي كاركنان با اعتماد سازماني آنها رابطه معنا دار دارد.هوش معنوي كاركنان با سلامت سازماني آنها رابطه معنا دار دارد.اعتماد سازماني كاركنان با سلامت سازماني آنها رابطه معنا دار دارند.هوش معنوي به طور معناداري قادر به پيش بيني اعتماد سازماني مي باشد. اعتماد سازماني مي تواند بين هوش معنوي و سلامت سازماني نقش ميانجي را ايفا كند