آزمون همگرايي و بررسي نقش شاخص هاي اصلي بورس تهران در سرعت همگرايي ميان شاخص هاي صندوق هاي مشترك سرمايه گذاري

صندوقهاي مشترك سرمايهگذاري به عنوان پورتفويهاي مورد اعتماد سرمايهگذاران غير متخصص مطرح هستند. هر كدام از صندوقها ساختار سرمايهي به خصوصي دارند و از صنايع موجود در بورس با نسبتهاي مختلفي خريد كردهاند. به دليل نوسانات بازار سهام، ممكن است يك صندوق تحت تاثير سقوط سهام يك يا چند شركت خاص يا يك صنعت قرار گرفته و افت شديد قيمت داشته باشد. در اين رابطه، ميتوان اين سؤال را مطرح كرد كه آيا ميان صندوقهاي مشترك سرمايهگذاري شواهدي از همگرايي وجود دارد؟ نتايج پاسخ به سؤال مذكور ميتواند دلالتهاي مهمي براي سرمايهگذاران جهت انتخاب صندوق سرمايهگذاري مشترك داشته باشد. در اين راستا، مقاله حاضر با به كارگيري آزمونهاي ريشه واحد پانلي و با استفاده از دادههاي ماهانه مربوط به ارزش خالص هر واحد سرمايهگذاري در 44 صندوق سرمايهگذاري مشترك منتخب طي سالهاي 1390 تا 1395 ، به بررسي نقش شاخصهاي اصلي بورس در همگرايي شاخص صندوقهاي مشترك سرمايه- گذاري پرداخته است. نتايج آزمون ايستايي براي عامل غير مشترك حاكي از آن است كه با در نظر گرفتن شاخص بازار اول و شاخص كل به عنوان شاخص پايه، عامل غيرمشترك در دادههاي مورد بررسي ايستا خواهد بود. نتايج مربوط به آزمون ايستايي عامل مشترك نيز بيانگر اين است كه در تمامي موارد مربوط به شاخص پايه انتخاب شده، هيچ دليلي براي رد فرضيه وجود ريشه واحد در عامل مشترك وجود ندارد. همچنين، نتايج حاصل از برآورد سرعت همگرايي ميان صندوقهاي سرمايهگذاري مشترك در بورس تهران حاكي از آن است كه سرعت 0- و نيمه عمر نيز از 20 ماه تا 28 ماه / 0- تا 025 / همگرايي بسته به شاخص پايه مورد استفاده از رقم 031 متغير بوده است.