اثر اخلاق فردي و سازماني بر تصميم گيري اخلاقي حسابداران ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﻌﺎدﻻت ساختاري

تصميم گيري اخلاقي در فضاي حسابداري و حسابرسي يك موضوع جديد است كه توجه پژوهشگران حوزه مالي و حسابداري را امروز در مطالعات پژوهشي به خود جلب كرده است، هدف از انجام اين بررسي تاثير اخلاق فردي و سازماني بر تصميم گيري اخلاقي حسابداران با استفاده از معادلات ساختاري از نگاه شركت هاي توليدي استان كهگيلويه و بويراحمد است. اين پژوهش از نظر هدف، كاربردي، از نظر نحوه گرداوري داده ها، توصيفي، از نظر نحوه اجرا، پيمايشي و از نظر نحوه پايش ارتباط بين متغيرها از نوع همبستگي است. جامعه آماري اين پژوهش شامل كليه حسابداران شاغل در واحد حسابداري شركت هاي توليدي استان كهگيلويه و بوير احمد است، ابزار گردآوري داده هاي تحقيق سه پرسشنامه استاندارد و يك پرسشنامه ساخت محقق بوده كه از طريق روش نمونه گيري در دسترس 127 پرسشنامه بين آن ها توزيع شد. و براي تحليل داده هاي جهت آزمون تحليل عاملي تاييدي و معادلات PLS جهت آمار توصيفي و از نرم افزار spss جمع آوري شده از نرم افزار ساختاري استفاده شده است. يافته هاي تحقيق حاكي از آن است كه بين تعهدات حرفه اي و ايدئولوژي هاي اخلاقي بر تصميم گيري هاي اخلاقي حسابداران رابطه مثبت و معنا داري وجود دارد ولي بين اخلاق سازماني بر تصميم گيري هاي اخلاقي حسابداران شركت هاي توليدي رابطه معنا داري وجود ندارد. نتيجه پژوهش حاكي از ان است كه ضريب مسير تعهدات حرفه اي و ايدئولوژي اخلاقي مثبت و مستقيم است، يعني هر چه سطح تعهدات حرفه اي و ايدئولوژي اخلاقي حسابداران افزايش يابد، تصميم گيري اخلاقي حسابداران افزايش مي يابد و رسوايي هاي مالي كمتر مي شود. اما سطح اخلاق سازماني بر تصميم گيري هاي اخلاقي حسابدارن شركتهاي توليدي تاثيرگذار نيست و اين اثر غير مستقيم است.