بررسي استفاده از كاه گندم جهت توليد نانوفيلم هاي بسته بندي

كاربرد نانوفيبرهاي سلولزي در صنايع بسته بندي مواد غذايي، عمدتا به خاطر افزايش تقاضا در مورد سلامتي و ايمني محصول، افزايش عمر قفسه اي(shelf-life extension)، ،مقرون به صرفه بودن هزينه، موضوعات زيست محيطي وراحتي مصرف كننده، در طول سال هاي اخير بطور معنا داري گسترش يافته است. به منظوركارايي بهتر بسته بندي به منظور پاسخگويي به اين تقاضاهاي مختلف، اصلاحات ابتكاري و كنترل شده مواد بسته بندي براي پتانسيل كاربرد تجاري، توسعه يافته و بهينه شده اند. اخيرا اين مواد تا حد زيادي از فسيل استخراج شده از مشتقات پلاستيكي توليد شده اند، اما با توجه به افزايش ملاحظات زيست محيطي، مواد حاصل از منابع تجديدپذير بطور گسترده اي به عنوان جايگزيني بالقوه مورد بررسي قرار گرفته‌اند. اين مواد براي حفاظت از محصولات ارائه شده بايد همان ميزان از رضايتمندي در عمر قفسه اي(shelf-time) را داشته باشند كه مواد حاصل از مشتقات نفتي دارند. درواقع،مواد مناسب بايد ويژگيهاي مكانيكي كافي داشته باشتد، و به ميزان كافي ممانعت در مقابل اكسيژن، بخار آب، نور، ميكروارگانيسمها و ديگر آلاينده ها به منظور جلوگيري از فاسد شدن غذا ايجاد كنند. كاه گندم يكي از مهمترين پسماند كشاورزي جهت توليد نانوالياف سلوزي مي باشد. نتايج تحقيق نشان داد كه مقاومت كششي، مقاومت تركيدن نانوفيلم هاي سلولزي بهينه توليد شده جهت استفاده در بسته بندي از كاه گندم با روش ميكروفلويدايزر به ترتيب برابر با 86/119Nm/g، 5/8kpa2/g مي باشد. نتايج اين تحقيق نشان داد با توجه به اين كه اين ماده نوعي پسماند كشاورزي محسوب مي شود و ارزش و كاربرد چنداني ندارد و البته حجم قابل توجهي از آن در دسترس است، مي توان گفت ماده ي اوليه ي مناسبي براي توليد نانو فيبرهاي سلولزي مي باشد