ارزيابي ژنوتيپ‏هاي اميد بخش گندم نان تحت شرايط تنش خشكي آخر فصل از نظر عملكرد دانه و اجزاي آن در منطقه اردبيل

تنش خشكي از پديده‏هاي اقليمي رايج در طبيعت مي‏باشد كه مهم‏ترين عامل محدودكننده رشد و توليد گياهان زراعي است و كمتر گياهي به طور كامل از آن اجتناب مي‏كند. بنابراين هدف از اين تحقيق بررسي تأثير تنش خشكي بعد از گرده‏افشاني بر كميت و كيفيت بذر گندم مي‏باشد. اين تحقيق در سال 1397 در ايستگاه تحقيقات كشاورزي اردبيل و دانشگاه محقق اردبيلي تحت شرايط مزرعه و آزمايشگاه ‏ انجام شد. آزمايش به صورت فاكتوريل در قالب طرح بلوك‏هاي كامل تصادفي با سه تكرار به مورد اجرا درآمد. فاكتورهاي آزمايش شامل تنش خشكي (تـنش خشـكي بعـد از گرده‌افشاني و عدم تنش)، رقم (شامل 8 رقم و لاين گندم). نتايج نشان داد اختلاف بين ارقام از نظر زمان تا رسيدگي فيزيولوژيك معني دار نبود ولي تنش خشكي بعد از گرده‏افشاني موجب شد كه طول دوره رشد حدود 10 روز كاهش يابد. تنش خشكي بعد از گرده‏افشاني موجب كاهش تعداد سنبلچه بارور شد و در بين ارقام و لاين‏هاي مختلف رقم Mihan با 50/43 عدد سنبلچه بارور بيشترين و لاين Gaspard/Tam200/Alvd با 40/30 عدد سنبلچه بارور داراي كمترين تعداد سنبلچه بارور بود. از نظر ارتفاع بوته رقم Zareh و با ارتفاع معادل 50/85 سانتي‏متر و لاين Gaspard/Tam200/Alvd با ارتفاع معادل 66/85 سانتي‏متر در بين ارقام و لاين‏هاي مختلف از بيشترين ارتفاع بوته برخوردار بودند بيشترين عملكرد دانه به رقم Mihan و بيشترين عملكرد بيولوژيك به رقم Mihan و لاين Gaspard/Tam200/Alvd تعلق داشت