ارزيابي برخي صفات كمي ميوه واسيدهاي چرب روغن توده هاي گردوي منطقه ايذه(استان خوزستان)

گردو يكي از خشك ميوه هاي بومي ايران است كه به دليل تكثير با بذر تنوع ژنتيكي زيادي در ايران دارد. اگرچه ويژگي هاي كمي و كيفي ميوه گردو در نقاط مختلف ايران مورد بررسي قرار گرفته است ولي در مورد تنوع ژنتيكي گردو در استان خوزستان گزارشي منتشر نگرديده است. در پژوهش حاضر برخي خصوصيات كمي ميوه و اسيدهاي چرب روغن در 14 توده گردوي بومي ايذه (مناطق شيوند، حاجي كمال و سادات حسيني) مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان دادند ابعاد ميوه، شاخص هاي شكل ميوه، وزن ميوه و درصد مغز در توده هاي گردوي ايذه تفاوت معني داري داشتند. آناليز اسيدهاي چرب روغن گردو در 14 توده نشان داد توده شيوند داراي بيشترين لينولئيك اسيد بود (88/60 درصد). توده سادات حسيني A داراي بيشترين اولئيك اسيد بود (76/35 درصد). بيشترين مقدار اسيدهاي چرب اشباع (SFA) در حاجي كمال D ، اسيدهاي چرب غير اشباع تك زنجيره اي (MUFA) در تودهسادات حسيني Aو اسيدهاي چرب غير اشباع چند زنحيره اي در توده شيوند-1 وجود داشت ( به ترتيب87/11، 36، 59/72).نتايج آزمايش نشان دهنده تنوع ژنتيكي توده هاي گردو در منطقه ايذه بود. پيشنهاد مي گردد در زمينه بررسي تنوع ژنتيكي گردو در استان خوزستان مطالعات بيشتري انجام گردد و امكان گسترش كشت گردو در جنوب غربي ايران مورد بررسي قرار گيرد