ارزيابي برخي صفات فيزيولوژيكي و مورفولوژيكي ژنوتيپ هاي چغندرقند تحت شرايط تنش شوري

افزايش مداوم اراضي شور و كاهش رشد و عملكرد در واحد سطح موجب شده بسياري از محققان توجه جدي به مشكل شوري در گياهان داشته باشند. چغندرقند همراه با نيشكر دو محصول اصلي تامين كننده قند مي‌باشد پديده شوري يكي از عمده‌ترين تنش‌هاي غيرزيستي در جهان است و استفاده از رقم‌هاي متحمل يكي از راههاي مؤثر و اقتصادي براي مقابله با اين پديده مي‌باشد . در اين پژوهش حاضر تعداد 30 ژنوتيپ چغندرقند از لحاظ صفات فيزيولوژيكي و بيوشيميايي در گلخانه مركز تحقيقات كشاورزي آذربايجان غربي تحت شرايط تنش شوري و بدون تنش در مرحله گياهچه‌اي مورد ارزيابي قرار گرفتند. آزمايش به صورت فاكتوريل بر پايه بلوكهاي كامل تصادفي در چهار تكرار انجام شد وراثت‌پذيري عمومي صفات مورد مطالعه نشان داد كه صفات نشت الكتروليتي، نسبت پتاسيم به سديم و ميزان پرولين در صورت داشتن وراثت‌پذيري خصوصي بالا مي‌تواند جهت انتخاب ژنوتيپ‌هاي مقاوم به عنوان خصوصيات بيوشيميايي بسيار حائز اهميت باشند. همبستگي منفي بين پتاسيم و نشت يوني نشان مي‌دهد كه پتاسيم نقش مهمي را در بهبود نشت يوني دارد. از ژنوتيپ‌هاي متحمل و حساس به تنش شوري شناسايي شده در اين پژوهش ميتوان براي مكانيابي صفات درگير در تحمل به شوري و درك بيشتر و صحيح‌تر از سازوكارهاي تحمل به شوري و ژن‌هاي درگير در آن استفاده نمود.