ترجيح حشرات ماده ي كامل كفشدوزك Hippodamia variegata (Goeze) نسبت به دو گونه از شته هاي آفت خيار در گلخانه: شته ي جاليز gossypii (Glover) Aphis و شته-ي سبز هلو Myzus persicae (Sulzer)

براي بررسي كارايي دشمنان طبيعي، ترجيح غذايي آن ها بايد مورد توجه قرار گيرد. در اين پژوهش، ترجيح غذايي حشرات ماده ي كامل كفشدوزك Hippodamia variegata (Goeze) نسبت به پوره هاي شته ي سبز هلو Myzus persicae و شته ي جاليز gossypii Aphis در پنج تراكم مختلف شامل 60:60، 80:40، 40:80، 100:20 و 20:100؛ (شته ي سبز هلو : شته ي جاليز) مورد بررسي قرار گرفت. آزمايش ها در شرايط كنترل شده (دماي 1± 25 درجه ي سلسيوس، رطوبت نسبي 10±70 درصد و دوره ي نوري 16 ساعت روشنايي و 8 ساعت تاريكي) انجام شد. قبل از آزمايش، شكارگرها به مدت 24 ساعت گرسنه نگه داشته شدند. آزمايش در ظروف پتري حاوي برگ خيار به مدت 24 ساعت و در 10 تكرار انجام شد. ميانگين تعداد طعمه هاي خورده شده توسط شكارگر در تراكم هاي فوق به ترتيب 81/3±10/33 و 98/2±60/43؛ 15/1±70/20 و 39/2±80/66؛ 06/3±40/38 و 88/2±90/27؛ 61/1±80/8 و 74/60±4/80؛ 36/1±80/64 و 39/0± 16 به دست آمد. شاخص ترجيح منلي در تراكم هاي فوق به تربيت 3703/0 و 6297/0؛ 2878/0 و 7122/0؛ 3593/0 و 6407/0؛ 2599/0 و 7401/0؛ 3916/0 و 6084/0 محاسبه شد. نتايج نشان داد كه با تغيير در نسبت بين دو گونه شته تغييري در ترجيح غذايي كفشدوزك ايجاد نشده است.