بهينه سازي روش استخراج DNA از گياه گوجه ي سياه خاردار Prunusspinosa L.

روش هاي مختلفي جهت ارزيابي تنوع ژنتيكي درون جوامع گياهي وجود دارد. امروزه براي بررسي تنوع ژنتيكي از نشانگرهاي مولكولي به طور گسترده اي استفاده مي شود. در اكثر موارد استخراج DNA و RNAو ديگر مواد پروتيئني با محدوديت هايي همراه است. با ايجاد تغييراتي در تركيب و مقدار مواد بافر استخراج (TBE) و نحوه جداسازي مواد ژنتيكي از محلول استخراج، كيفيت و كميت DNA و RNA استخراجي را مي توان بالا برد. در گياهان وحشي به خصوص درختان و درختچه هاي وحشي از جمله گياه گوجه ي وحشي خاردار(Blackthorn)، به دليل وجود مقادير بالاي تركيبات پلي ساكاريدي و پلي فنل ها، استخراج DNA ژنومي با خلوص بالا مشكل مي باشد. در نهايت با توجه به پژوهش هاي انجام شده دو روش ورابي و همكاران و CTAB تغيير يافته جهت استخراج DNA انتخاب گرديد. با توجه به نتايج بدست آمده، با تغيير در تركيب بافر و افزايش دو برابري مقدار PVP و زغال فعال، كيفيت DNA استخراج شده بالا رفت و مقدار آلودگي ها به خصوص پلي فنل ها و پلي-ساكاريدها به طور قابل ملاحظه اي كاهش يافت و كارآيي بهتري براي انجام واكنش PCR به دست آمد.