اثر سطح ذرت سيلو شده و منبع غله بر خصوصيات لاشه و مصرف خوراك بره هاي آميخته رومانف- مغاني

هدف از اين تحقيق بررسي اثر سطح ذرت سيلو شده و منبع غله بر خصوصيات لاشه و مصرف خوراك بره‌هاي آميخته رومانف- مغاني بود. اين پژوهش با استفاده از 24 رأس بره پرواري در قالب طرح كاملا تصادفي با 4 گروه آزمايشي و 6 تكرار (بره) در هر جيره انجام شد. طول مدت زمان طرح 60 روز بود. جيره هاي آزمايشي در اين تحقيق شامل:1) 25 درصد ذرت سيلو شده با دانه جو 2) 75 درصد ذرت سيلو شده با دانه جو 3) 25 درصد ذرت سيلو شده با دانه ذرت 4) 75 درصد ذرت سيلو شده با دانه ذرت بودند. براساس نتايج بدست آمده ماده خشك مصرفي ماه دوم و كل دوره تحت اثر متقابل (منبع غله و سطح ذرت سيلو شده) قرار گرفتند (05/0 P). بطوريكه جيره داراي 25 درصد ذرت سيلو شده با دانه جو بالاترين ماده خشك مصرفي و جيره 75 درصد ذرت سيلو شده با دانه جو كمترين ماده خشك مصرفي را بين گروههاي آزمايشي داشت. وزن پاياني پروار، وزن لاشه، وزن دنبه، ضخامت چربي كمر، تحت تاثير جيره‌هاي آزمايشي قرار نگرفت و تفاوت معني‌داري نشان نداد (05/0 P). درصد دنبه در اثر منبع علوفه اي تمايلي در جهت معني داري نشان داد (06/0 =P )، بطوريكه درصد دنبه در بره هاي تغذيه شده با سطح بالاي ذرت سيلو شده با ذرت (C75) ييشتر از بره هاي تغذيه شده با سطح پايين ذرت سيلو شده (C25) بود. خصوصيات لاشه بره‌هاي پرواري تحت تاثير جيره‌هاي آزمايشي قرار نگرفت (05/0 P). براساس نتايج بدست آمده مصرف 25 درصد ذرت سيلو شده به همراه دانه جو مي تواند توصيه شود.