ارزيابي تاثيرفاصله رديف هاي كاشت به همراه مصرف ريز مغذي هاي آهن و روي بر عملكرد و اجزاي عملكرد بادام‌‌زميني در شرايط مغان

به منظور ارزيابي تاثيرفاصله رديف هاي كاشت به همراه مصرف ريز مغذي هاي آهن و روي بر عملكرد و اجزاي عملكرد بادام‌‌زميني در شرايط مغان،‌ آزمايشي در سال 1397 در استان اردبيل، 15 كيلومتر شهرستان پارس آباد (جعفرآباد) روستاي محمودآباد طالقاني منطقه مغان به صورت فاكتوريل در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي در سه تكرار اجرا گرديد. رقم مورد استفاده در اين پژوهش تيپ بوته اي و غالب منطقه به نام NC2 يا نورث كاروليناي 2 بود. فاكتورهاي مورد استفاده عبارت بودند از: فاصله بين رديف هاي كاشت در سه سطح، 75، 60 و 45 سانتي متر و محلول پاشي ريزمغذي هاي آهن و روي در چهار سطح به صورت، بدون مصرف ريزمغذي ها، آهن به مقدار 5/3 گرم در ليتر، روي به مقدار 5/1 گرم در ليتر و ريزمغذي هاي آهن و روي مخلوط با هم و به همان مقدار بالا در سه مرحله از مراحل رشدي بادام زميني (20، 35 و 50 روز بعد از جوانه زني). نتايج نشان داد، براي تيمار فاصله رديف كاشت، فقط صفت وزن صددانه، معني دار نشد ولي بقيه صفات مورد مطالعه، در سطح احتمال يك درصد، معني دار شده و اثر تيمار محلول پاشي نيز براي كليه صفات مورد مطالعه در سطح احتمال يك درصد معني دار بودند به جز وزن صددانه كه در سطح احتمال پنج درصد معني دار شد و تعداد شاخه در هر بوته نيز غيرمعني-دار بود. اثر متقابل نيز فقط براي صفت وزن خشك اندام هاي هوايي در سطح احتمال يك درصد معني دار شد. افزايش تراكم بوته در صفات تعداد شاخه،‌ تعداد دانه و ميانگين وزن دانه در هر بوته،‌ موجب كاهش اين صفات شد. و در صفات وزن خشك اندام هوايي و عملكرد دانه، برعكس عمل كرد. همچنين تيمار چهارم محلول پاشي داراي بيشترين مقدار بود در نتيجه با شرايط اين آزمايش، فاصله رديف هاي كاشت 60 سانتي متر با محلول پاشي تركيبي آهن و روي مي تواند بهترين تيمار باشد.