بررسي رابطه هوش سازماني و توانمند سازي كاركنان(مطالعه موردي آموزگاران مقطع ابتدايي شهرستان نوشهر)

The Relationship between Organizational Intelligence and Employee Empowerment (A Case Study of Primary School Teachers in Noshahr City)

در دنياي امروزي بخش اعظمي از كارها و فعاليت هاي ما مبتني بر اطلاعات است و زمان كمتري براي كسب تجربه و به دست آوردن دانش صرف مي شود. در اين شرايط، سازمان ها بر اساس ميزان دانش خود با يكديگر به رقابت مي پردازند و در اين ميان، مديريت دانش با در اختيار داشتن ابزارهاي لازم، فرصت خوبي براي بهسازي عملكرد منابع انساني و نيز مزاياي رقابتي ايجاد مي كند.هدف از پژوهش حاضر تعيين رابطه ميان هوش سازماني و توانمند سازي در بين آموزگاران مقطع ابتدايي شهرستان نوشهر مي باشد. روش تحقيق از نوع توصيفي همبستگي، جامعه آماري شامل كليه آموزگاران(زن و مرد) مقطع ابتدايي شهرستان نوشهر به تعداد 340 نفر و با استفاده از نمونه گيري تصادفي ساده به تعداد 181 نفرانتخاب مي شوند. براي جمع آوري اطلاعات از پرسشنامه استاندارد هوش سازماني(البرشت،2001) و توانمندسازي كاركنان و براي سنجش پايايي ابزارها از آلفاي كرونباخ استفاده شد كه به ترتيب 86/0 و 84/0 بدست امد. براي تجزيه و تحليل داده ها از آمار استنباطي با استفاده از نرم افزار spss استفاده شد. نتايج نشان داد كه بين هوش سازماني و مولفه هايش با توانمند سازي معلمان مقطع ابتدايي شهرستان نوشهر رابطه معناداري وجود دارد.