تاثير هيدروژن سياناميد در باز شدن جوانه هاي زمستانه و گلدهي تاك هاي كيوي رقم هايوارد در شرق استان گيلان

دماي بالا در فصل زمستان باعث عدم تامين نياز سرمايي درختان ميوه خزان دار مي شود، كه همراه با كاهش بهره وري باغ هاي ميوه مي باشد. در اين پژوهش، تاثير زمان هاي مختلف محلول پاشي با هيدروژن سياناميد، به عنوان شكننده ركود جوانه ها، بر باز شدن جوانه هاي زمستانه و گلدهي كيوي رقم هايوارد بررسي شد. خصوصياتي مانند درصد شكوفايي جوانه ها روي شاخه هاي يكساله، درصد جوانه-هاي كور، درصد جوانه هايي رويشي و درصد جوانه هايي زايشي و ميانگين تعداد گل در جوانه ها بررسي شد. نتايج نشان داد كه هيدوژن سياناميد با غلظت 6 درصد 51 و 11 روز قبل از شكوفاي جوانه ها به ترتيب باعث افزايش80 و 64/ 78 درصد شكوفاي جوانه هاي زمستانه در مقايسه با شاهد (53 /59درصد) شد. بيشترين درصد جوانه هاي زايشي (دارايي شاخه هاي گلدار) در تيمار هرس مناسب و بستن شاخه هاي روي سيم به تنهايي و تيمار غلظت 6 درصد هيدوژن سياناميد 51 قبل از شكوفاي جوانه ها مشاهده شد. بيشترين تعداد گل به ازاي مجموع شاخه هاي سال جاري (گلدار و بدون گل) مربوط به تيمار 1 (هرس و بستن شاخه ها روي سيم) با 47/ 3 و بعد از آن تيمار 3 (دورمكس 6% ، 51 روز قبل از شكفتن جوانه) مشاهده شد. در مجموع، تيمار با هيدروژن سياناميد 6 درصد 51 روز قبل از شكوفايي جوانه ها به خاطر افزايش درصد شكوفايي جوانه و نيز افزايش تعداد گل بهترين تيمار بوده است.