اثر محلول پاشي معدني آخر فصل بر بهبود مقدار پلي آمين ها و اسيد آمينه هاي جوانه خفته و گل دهي تاك كيوي رقم هايوارد

مديريت دقيق تغذيه معدني آخر فصل در تاكستان كيوي به منظور تامين ذخاير غذايي گياه، براي دستيابي به رشد و عملكرد مطلوب در فصل رشد بعد، امري ضروري است. در پژوهش حاضر اثر نوع و زمان محلول پاشي آخر فصل بر ميزان پلي آمين ها و اسيدآمينه هاي جوانه خفته و گل دهي تاك كيوي رقم هايوارد در يك تاكستان تجاري واقع در شهر واجارگاه، استان گيلان در طي دوسال متوالي ارزيابي شد. تيمارهاي كودي مورد استفاده شامل اوره (5/ 0 درصد)، اسيد بوريك (1000 ميلي گرم بر ليتر)، سولفات روي (1500 ميلي گرم بر ليتر)، (اوره 25/0 درصد + اسيد بوريك 500 ميلي گرم بر ليتر + سولفات روي 1000 ميلي گرم بر ليتر)، (اوره 5/ 0 درصد + اسيد بوريك 1000 ميلي گرم بر ليتر + سولفات روي 1500 ميلي گرم بر ليتر)، (اوره 1 درصد + اسيد بوريك 1500 ميلي گرم بر ليتر + سولفات روي 2000 ميلي گرم بر ليتر) و شاهد بودند. به منظور تعيين بهترين زمان براي محلول‌پاشي آخر فصل، كاربردهاي برگي در سه زمان مختلف شامل 26 شهريور، 15 مهر و 6 آبان به كار برده شد. صفات ارزيابي شده شامل ميزان پلي آمين ها و اسيد آمينه هاي جوانه خفته، درصد شكفتن جوانه، تعداد گل هاي هرشاخه گل دهنده، درصد گل هاي ناهنجار و تعداد گل آذين با دو يا سه گل بود. نتايج نشان داد كه محلول پاشي با تيمار تركيبي (اوره 1 درصد + اسيد بوريك 1500 ميلي گرم بر ليتر + سولفات روي 2000 ميلي گرم بر ليتر) موجب افزايش معني دار در اغلب صفات بيوشيميايي، رويشي و زايشي ارزيابي شده گرديد. اين افزايش پايدار معني دار در اغلب صفات مورد مطالعه در ساير تيمارهاي كودي مشاهده نشد. با درنظر گرفتن تمامي صفات ارزيابي شده، 6 آبان به عنوان بهترين زمان براي محلول پاشي عناصر معدني در آخر فصل تعيين شد. اين نتايج پيشنهاد مي كند كه محلول پاشي تيمار تركيبي غلظت بالا در 6 آبان مي-تواند به عنوان روشي مناسب براي بهبود ذخاير غذايي جوانه كيوي و در نتيجه افزايش گل دهي در فصل رشد بعدي به كار گرفته شود.