بررسي رابطه¬ي سبك¬هاي دلبستگي با راهبردهاي نظم¬جويي هيجان در دانشجويان دانشگاه فرهنگيان

هدف از پژوهش حاضر، بررسي همبستگي بين راهبردهاي نظم¬جويي هيجان مبتني بر الگوي گروس و سبك¬هاي دلبستگي در 180 دانشجوي پسر دانشگاه فرهنگيان بود. نمونه¬گيري به¬طور تصادفي از بين 420 دانشجوي پسر دانشگاه فرهنگيان نيشابور انجام شد. پرسشنامه ها به به¬طور هم¬زمان در 6 گروه 30 نفره اجرا شد كه شامل پرسش¬نامه سبك دلبستگي بزرگسال كولينز و ريد و نظم¬جويي هيجاني گروس و جان بود. يافته¬ها نشان داد كه همبستگي بين راهبرد ارزيابي مجدد و سبك دلبستگي ايمن و اجتنابي به ترتيب مثبت معنادار و منفي معنادار است؛ همچنين همبستگي بين راهبرد فرونشاني و دلبستگي ايمن به طرز معناداري منفي و همبستگي بين همين راهبرد با دلبستگي اجتنابي به طرز معناداري مثبت به دست آمد؛ اين درحالي است كه بين سبك دلبستگي دوسوگرا با هيچ يك از راهبردهاي نظم¬جويي هيجان و نظم¬جويي كل همبستگي معناداري ديده نشد. نتايج مطالعه¬ي حاضر به¬طور خلاصه از ارتباط مستقيم بين ارزيابي مجدد به¬عنوان يك راهبرد سازگارانه¬ي نظم¬جويي هيجان با سبك دلبستگي ايمن و ارتباط معكوس همين راهبرد با دلبستگي اجتنابي حمايت مي¬كند.