مباني صيانت از حقوق اقليت‌هاي ديني در سيره علوي (ع)

دين اسلام، آييني جهاني است كه به تمام ابعاد زندگي بشر، با اعتقاد به هر ديني توجه دارد و براي زندگي اقشار مختلف مردم در جامعه اسلامي، اعم از مسلمان و اقليت‌هاي ديني، سفارشاتي در جهت همزيستي مسالمت‌آميز بيان نموده است. اقليّت‌هاي ديني، گروه‌هايي غيرمسلمان هستند كه در جامعة مسلمين زندگي مي‌كنند و طبق آموزه‌هاي اسلامي در تمام ابعاد شخصي، اعتقادي، فقهي، اخلاقي، اقتصادي، سياسي و اجتماعي از حقوق ويژه‌اي برخوردارند. علت ارزش قائل شدن براي اين حقوق، در نتيجه رعايت آن نهفته است كه حفظ امنيت و ايجاد آرامش در جامعه با رعايت حقوق اقليت‌هاي ديني محقق مي‌شود و از اين رو است كه اهل بيت (عليهم السلام)، به ويژه اميرالمؤمنين(ع) تأكيد ويژه‌اي نسبت به رعايت حقوق اقليت‌ها در گفتار و رفتار خود داشتند. به جهت اهميت مسئله حقوق اقليت‌ها در جامعه اسلامي، مقاله حاضر با روش توصيفي- تحليلي، به بررسي سيره علوي(ع) در اين زمينه پرداخته، تا به هدف خود در جهت تبيين مباني صيانت از حقوق اقليت‌هاي ديني در سيره حضرت به عنوان الگوي رفتاري مسلمانان دست يابد. از جمله يافته‌هاي پژوهش، بررسي مباني «اخلاقي، اجتماعي، حقوقي و سياسي» در حمايت از حقوق اقليت‌هاي ديني است كه امام علي(عليه السلام) بر اساس هر يك از اين مباني، اصول رفتاري خاصي داشتند، از جمله تأكيد بر اصل برادري، امنيت، عدالت اجتماعي و عدم تبعيض، البته به شرط عدم محاربه از سوي اقليت‌ها؛ تا با اجراي اين اصول در جامعه اسلامي از حقوق اقليت‌هاي ديني صيانت به عمل آيد.