بررسي ويژگي ها و ارزش هاي زيبايي شناختي فرم هاي بكار رفته در عناصر بصري نقوش موجودات افسانه اي در تمدن ساساني

سرزمين باستاني ايران، سرزميني با تمدن هاي گوناگون مي باشد؛ كه باورها و اعتقادات مردمانش آنها را بارور كرده است. در طول تاريخ ايران، همواره بين هنر و آداب ديني ارتباطي تنگاتنگ وجود داشته است. دوران ساساني نيز از اين قاعده مستثني نيست. يكي از ويژگي هاي هنر ساساني، بكارگيري نقوش موجودات افسانه اي بر روي ظروف فلزي است. نقوشي برآمده از اسطوره ها و آيين؛ در قالب اشكالي نمادين. هدف از اين پژوهش، يافتن ويژگي ها و ارزش هاي زيباشناختي فرم هاي بكار رفته در نقوش موجودات افسانه اي با استفاده از نظريه فرماليسم بوده است. در اين راستا، با تكيه بر ارزش هاي زيباشناختي در نظريه فرماليسم، آراء «گلايو بل» و «راجر فراي»كه به طور اخص به اهميت فرم در هنرهاي بصري به نظريه پردازي پرداخته اند، با روش تحليلي- توصيفي به تجزيه و تحليل عناصر بصري نقوش مذكور پرداخته شده است. نتايج كلي حاكي از آن است كه اين نقوش، داراي فرم معنادار و دلالت گر هستند، بنابراين از ديدگاه فرماليستي شان خطاب به عنون اثر هنري را دارند. فرم هايي كه سبب ايجاد حس زيباشناسانه مي گردند.