تأثير سياست هاي دولت بر معماري مساجد عصر صفوي

مساجد از دير باز از جمله مكان هاي عمومي و مذهبي و به عنوان نمايشگاهي از هنر و معماري هر شهر محسوب مي شوند. معماري و هنري كه در مساجد به كار مي رود، شناسنامه معماري در هر دوره تاريخي است. از جمله ادواري كه معماري رونق بي سابقه اي يافت، عصر صفويه است. با به قدرت رسيدن شاه اسماعيل صفوي و رسميت يافتن مذهب شيعه، حكومت مذهبي در ايران پايه گذاري شد. در اين دوره به دليل نفوذي كه علما در دستگاه قدرت داشتند و همچنين علاقه پادشاهان به هنر و معماري اسلامي باعث شد كه به ساخت و تجديد مساجد توجه بيشتري شود. همچنين ساخت مساجد سبب مشروعيت بخشيدن به حكومت و همراهي علما با حاكميت گرديد. اين بناها با به قدرت رسيدن حكومت شيعي صفوي و به وجود آمدن پيوند ميان دين و سياست و همچنين توجه شاهان صفوي به علما و مذهبيون سبب رشد مذهب و تأثير آن بر سياست شد. در اين دوره به علت توجه به مذهب و به رسميت شناختن مذهب اثني عشري، مساجد زيادي بنا و بازسازي شد و معماري رونق بسزايي يافت. به طوريكه مكتب اصفهان در اين دوره رشد و ظهور پيدا كرد و ادوار بعدي تاريخ را تحت تأثير خود قرار داد. در مقاله حاضر تلاش شده تا با تكيه بر شيوه توصيفي- تحليلي تأثير اقدامات و سياست هاي دولت بر معماري مساجد در دوره صفوي مورد بررسي قرار گيرد.