هرمزگان در پيش از تاريخ، از عصر سنگ تا عصرآهن: تحليل الگوهاي استقراري و زيست محيطي‏

استان هرمزگان در امتداد زاگرس جنوبي و با موقعيت خاص جغرافيايي كه گواه قدمت بالا در جنوب ايران است. هرمزگان منطقه است ‏كه با وجود اقليم و منابع طبيعي، ادوار پيش از تاريخي را به خوبي تجربه كرده است. در اين مقاله بااستفاده از مطالعات كتابخانه اي و ‏مشاهدات مستقيم از منطقه به بررسي كلي از محوطه هاي باستاني پرداخته شد. پژوهش هاي گذشته در هرمزگان، مبناي اصلي تحليل ها ‏و جمع بندي هاي امروزي قرار گرفت. شناسايي گاهنگاري منطقه همراه با لزوم از سرگيري پژوهش هاي نوين كه امروزه مي تواند پيش ‏زمينه كاوش هاي گسترده در هرمزگان باشد از اهداف اين مقاله هستند. بررسي هاي باستان شناسي در چند سال اخير نشان از شواهد دوره ‏پارينه سنگي در دشت هاي ميناب، رودان و جزيره قشم مي دهد. در تم كافرون در دشت سرخون اولين استقرارهاي نوسنگي تاكنون ‏شناسايي شده است. با در نظر گرفتن مدارك موجود مي توان در دوران پيش از تاريخ شرايط زيست محيطي قوي تر همراه با پوشش ‏گياهي متراكم تر جهت گسترش كشاورزي در مناطق مركزي استان متصور شد. پراكنش محوطه ها و الگوهاي استقراري هرمزگان را ‏ناهمگون و نمي توان منسوب به ناحيه خاصي دانست. براي اثبات روشن گاهنگاري منطقه اي بي شك نياز به مطالعات جامع و تخصصي ‏تر هست. ‏