بررسي جايگاه مهندسي رادار نفوذي به زمين ‏GPR ‏ (ژئوفيزيك) در باستان‏‎شناسي: پيشينه و چالش‎ها

‏ انواع روش‎هاي ژئوفيزيك كه در باستان‎شناسي مورد استفاده قرارگرفته است شامل، تصويربرداري‎هاي هوايي و فضايي، سنجش از ‏راه دور، روش‎هاي حرارتي و تصوير برداري با استفاده از پرتوهاي فروسرخ، مغناطيس سنجي ، الكتريكي ، رادار نفوذي به زمين، ‏الكترومغناطيسي ، چگالي سنجي ، لرزه نگاري ، پتانسيل ، پتانسيل خودزا ‏ و راديومتري هستند‎.‎‏ در اين مقاله ضمن تشريح كاربري ‏به ضعف‎ها و قوت‎هاي اين روش پرداخته و سيماي كلي از كاربرد روش رادار نفوذي به زمين ارائه شده است. روش استفاده شده در ‏اين مقاله بر اساس مطالعات كتاب خانه‏اي است. در اين مقاله در پي پاسخ به اين پرسش هستيم كه محدوديت‎هاي روش رادار ‏نفوذي به زمين شامل چه مواردي مي باشد. روش رادار نفوذي به زمين در علم باستان شناسي امروزه به عنوان يكي از روش‎هاي ‏موثر در اين علم به حساب مي‎آيد. اين روش يكي از روش‎هاي مغناطيسي مي‎باشد، كه به وسيله‎ي امواج راديويي مورد استفاده قرار ‏مي‎گيرد و تا حدودي شبيه به روش لرزه‎اي است. مي‎توان گفت اين روش از چهار عنصر اصلي تشكيل شده است كه از آن جمله ‏مي توان به، واحد فرستنده، واحد گيرنده، واحد كنترل كننده، و واحد نمايش دهنده اشاره كرد. از جمله معايب اين روش استفاده‎ي ‏آن در اعماق كم (حدود دو الي سه متر) است. در مورد به كارگيري آن در موارد باستان شناسي مي توان به استفاده‏ي آن در ‏شناسايي چاله‎ها، ديواها، كف‎ها، گورها، و غيره اشاره كرد. به صورت كلي اين روش در شناسايي اكثر يافته‏هاي باستان شناسي ‏كارآمد مي باشد.‏