تاريخ (1)، ‌ايران و جهان باستان، كتابي درسي با رويكردي متفاوت

تأثيرگذاري كتاب‌هاي درسي بر آموزش و پرورش رسمي ‌و عمومي ‌هر جامعه بر كسي پوشيده نيست. در جوامعي مانند ‌ايران كه داراي سيستم آموزشي متمركز هستند، كتاب‌هاي درسي تاريخ به علّت نقشي كه در تربيت اجتماعي، سياسي و هويتي مخاطبان دارند، داراي اهميت بيشتري هستند. نوشتۀ حاضر به شيوۀ توصيفي ـ مقايسه‌اي و بر اساس سال‌ها تجربۀ تدريس درس تاريخ، نگاهي دارد به‌اين كتاب و مقايسه آن با كتاب‌ تاريخ ‌ايران وجهان (1) چاپ 1393 كه سال‌هاي پيش تدريس مي‌شده است، به نظر مي‌رسد كتاب فعلي رويكردي مناسب‌تر و اثرگذارتري از كتب پيشين داشته باشد. گرچه هيچگاه نمي‌توان كتابي كه مورد تأييد همه سلايق باشد، تدوين كرد؛ اما توجه به نقد و بررسي‌هاي گوناگون و در معرض قضاوت قرار دادن كتاب درسي تاريخ توسط گروه‌هايي مانند: دانشگاهيان، معلماني كه سابقه تدريس درس تاريخ را دارند و ساير متخصصان، سبب اصلاح ‌ايرادات احتمالي و افزايش كيفيت آن در چاپ‌هاي بعدي خواهد شد. مهم‌ترين نتيجه ‌اين تحقيق را مي‌توان ضرورت بسترسازي براي بهره‌گيري حداكثري از نرم‌افزارها و وسايل كمك آموزشي كه در متن كتاب به عنوان مكمل تدريس معرفي شده‌اند، دانست. تحقق ‌اين هدف مستلزم استفاده از آموزشگر متخصص و آشنايي كامل آنها به تحليل محتواي كتاب درسي است.