توجه به تاريخ محلي يكي از رسالت‌هاي معلمان تاريخ (گذري بر24 سال تدريس تاريخ)

تاريخ‌نگاري محلي به ثبت و ضبط وقايع تاريخي در محدوده يك محل، روستا، شهر، ايالت، ناحيه اطلاق مي‌گردد. تاريخ‌نگاري محلي به‌رغم تمركز جغرافيايي محدودش طيف گستردهاي از نيازها، شامل تاريخ سياسي، اجتماعي، اقتصادي يك جامعه و مذهب و ذهنيت آن را پوشش مي‌دهد. تاريخ محلي حلقۀ مفقوده در آموزش و پرورش است. ‌اينجانب در مدت معلمي‌خويش در حد امكان و بضاعت خويش سعي داشتم تا ‌اين رسالت را انجام دهم. تدريس در روستاي دشتي، زيار و منشيان اصفهان در سال‌هاي 1372ـ1379من را بر آن داشت تا علاوه بر تشويق ‌دانش‌آموزان به شناسايي تاريخ محل خويش و بازديد از اماكن تاريخي ‌اين روستاها و جمع‌آوري اطلاعات با استفاده از روش ميداني و مصاحبه و همچنين شيوه كتابخانه‌اي با برگزاري اردوهايي درون استاني و بازديد از اماكن تاريخي اصفهان و باتلاق گاوخوني و ابيانه براي ‌دانش‌آموزان و همكاران، نقش كوچكي را در آگاهي و علاقه‌مندي آنها نسبت به تاريخ ‌ايفا كنم. توجه به تاريخ محلي در مدارس علاوه بر آشنايي ‌دانش‌آموزان با تاريخ روستا، شهر يا استان خويش مي‌تواند در كارآفريني و جذب توريست و حفظ آثار تاريخي آن محل تأثير چشمگيري داشته باشد. در‌اين مقاله به بيان تجربه خويش در شناخت ‌دانش‌آموزان نسبت به تاريخ محلي خويش و رسالت همكاران در آشنايي تاريخ محلي پرداخته مي‌شود. درضمن ‌اين پژوهش از نظر هدف، بنيادي و از نظر ماهيت، تاريخي ـ تحليلي و روش جمع‌آوري مطالب كتابخانه‌اي و ميداني بر اساس مصاحبه و مشاهده است.