بررسي سكانس دياژنتيك نهشته هاي كربناته سازند آسماري، تفسير سكانس پاراژنتيك و ارتباط آن با تغييرات سطح آب دريا، مطالعه موردي برش گاپت، شمال غرب خرم آباد، حوضه رسوبي زاگرس

مطالعه جامع دياژنز و ترسيم يك الگو و مدل جهت تأثيرات در مقياس حوضه اي دياژنز، نيازمند مطالعه سنگ هاي رسوبي در مقياس گسترده و در سطح حوضه اي است. در اين مطالعه رخدادهاي دياژنتيكي كه سنگ هاي رسوبي سازند آسماري در بخش شمالي درياي اليگوميوسن را تحت تأثير قرار داده مطالعه شده و بر اساس آنها يك الگو و سكانس پاراژنتيك ترسيم شده است. با استفاده از چنين مدلي در نهايت مي توان در مقياس بخش بزرگي از حوضه در مورد تاريخچه پس از رسوب گذاري قضاوت نمود. رخدادهاي دياژنتيك متعددي در مراحل دريائي، متئوريك اوليه، تدفين كم عمق، تدفين عميق و پس از بالاآمدگي (متئوريك ثانويه) نهشته هاي كربناته مذكور را تحت تأثير قرار داده است كه بررسي شواهد هر يك از اين مراحل نيازمند دقت و بررسي دقيق و هوشمندانه سنگ هاي آهكي مورد بررسي است، زيرا برخي از مراحل دياژنز به راحتي آثار مراحل پيشين را حذف نموده و اثر خود را جايگزين مي نمايند. لذا تا حد امكان با مطالعات پتروگرافي و كاتدلومينسانس بايد آثار مربوط به هر فاز تاريخچه دياژنز را پيدا نموده و از آنها براي بررسي خصوصيات ژئوشيميائي نظير آناليز عنصري و ايزوتوپي نمونه برداري نمود. در نهايت با تلفيق داده هاي ژئوشيمي و پتروگرافي و كاتدلومينسانس، سكانس پاراژنتيك را ترسيم نموده و يك مدل را براي بخشي از حوضه رسوب گذاري ترسيم نمود. مراحل مذكور در اين مطالعه بر روي نهشته هاي مورد بررسي انجام گرديد. همچنين در برخي موارد مطالعات چينه نگاري سكاني انجام شده در منطقه مورد مطالعه با شواهد تاريخچه دياژنز تطبيق داده شده و اثراتي شناسائي شده است. از جمله اين اثرات مي توان به اثر خروج از آب در مراحل اوليه رسوب گذاري اشاره كرد كه منجر به خروج بخش هاي نزديك به ساحل از آب شده و نهشته هاي كربناته را تحت تأثير آبهاي متئوريك جوي قرار داده و در آنها تخلخل هاي كانالي را گسترش داده است. شواهد ژئوشيميائي از بخش هاي كمتر تحت تأثير قرار گرفته نظير مادستون هاي آلتره نشده و سيمان شدگي هاي درون حفرات آنها امكان بررسي نهشته هاي اثر پذيرفته و اثرنپذيرفته سازند را در اختيار قرار داد. با استفاده از اين شواهد، اثر دياژنز متئوريك اوليه به سبب افت سطح آب دريا تفسير گرديد. با توجه به اينكه تخلخل هاي كانالي اثر مهمي در بهبود شرايط تخلخل و نفوذپذيري دارند، ترسيم گسترش حوضه اي اين فاز از دياژنز در سطح حوضه و به¬ويژه مناطق جنوبي زاگرس كه داراي اهميت اقصادي هيدروكربني هستند، مي تواند به پيش بيني افقهاي مخزني مناسب كمك شاياني نمايد.