كنترل تكتونيك بر سكانس استراتيگرافي رسوبات حوضه پروفورلند ماستريشتين در ناحيه غرب فارس، كمربند چين خورده-رورانده زاگرس

زمان ماستريشتين مصادف است با تشكيل حوضه اي پروفورلند در حاشيه شمال شرقي در صفحه عربي كه گسل هاي راستالغز پي سنگي موجب ايجاد دپوسنترهايي در ناحيه فارس از حوضه زاگرس شده اند. اين دپوسنترها محدود به ناحيه اي است كه در بين گسل هاي كازرون در غرب،گسل سبزپوشان در جنوب غرب و گسل منقارك در جنوب، گسل زاگرس مرتفع در شمال و گسل نظام آباد در شرق مي باشد. بخش شمالي اين حوضه (محصور بين گسل نظام آباد و كازرون) عمدتا فعال تر و فرونشني بيشتر در آنها صورت گرفته كه به نظر مي رسد به علت حركت صفحه عربي به سمت ايران كه منجر به تشكيل حوضه پيش بوم و بارگذاري رسوبات آن باشد به علاوه حركت اين گسل ها موجب بيرون زدن سري نمكي هرمز به صورت گنبدها و دياپيرهاي نمكي در اين ناحيه شده است كه حركت اين دياپيرها در اين حوضه فورلند تشكيل رسوبات و ضخامت آنها (مانند برش هاي ناحيه سروستان) را تحت تأثير قرار داده است. در اين تحقيق بر اساس داده هاي 4 برش سطح الارضي و 13چاه به صورت 1 ترنسكت موازي و 1 ترنسكت عمود بر روند زاگرس رخدادهاي تكتونيكي رسوبي در غرب ناحيه فارس، مورد مطالعه قرار گرفته و روند مهاجرت رخساره ها در يك چارچوب مكاني -زماني تعيين شده است. مطالعه توالي ماستريشتين ناحيه غرب فارس كه شامل سازندهاي گورپي، اميران، تاربور و ساچون مي باشد منجر به شناسايي 15 ريزرخساره كربناته و 4 رخساره تخريبي شده است. بر اساس ويژگي هايي چون تبديل سريع رخساره ها از رخساره هاي پلاژيك حوضه اي به رخساره هاي تبخيري در حدفاصل هاي نسبتا كوتاه وجود ريف هاي روديستي با هندسه عدسي شكل در حاشيه پلاتفرم، محيط رسوبي توالي ماستريشتين شلف باز مي باشد. آناليزهاي رخساره اي و لاگ گاما و صوتي منجر به شناسايي 7 سكانس رده 4 در اين منطقه شده كه در يك حوضه فورلند رسوب كردند. سيالات درگير با فلورسانس زرد در شكستگي هايي كه با كلسيت درشت دانه پر شدند در سازند اميران مشاهده مي شود كه نشان دهنده ثانويه بودن آنهاست و مهاجرت هيدروكربن قبل از نهشته شدند سيمان پركننده رگه بوده است. مطالعات ايكس آر دي نشان دهنده كانيهاي رسي كلريت، اسمكتيت، ايليت در نمونه ها مي باشد كه عكس هاي ميكروسكوپي الكتروني نيز تأييد كننده اين موضوع هستند.