كيفيت مخزني سازند سروك با بهره گيري از نگارهاي پتروفيزيكي در يكي از ميدان هاي جنوب باختري ايران

ميدان نفتي آزادگان با حجم درجاي نفتي نزديك 33 ميليارد بشكه و مساحتي نزديك 900 كيلومتر مربع، از اَبَرميدان هاي نفتي در حال گسترش جهان، در 80 كيلومتري جنوب باختر اهواز قراردارد. در اين پژوهش مخزن سروك در ميدان نفتي آزادگان مورد بررسي پتروفيزيكي قرار گرفت. هدف اين پژوهش، بررسي روند تغييرات پارامترهاي پتروفيزيكي مانند حجم شيل، تخلخل مفيد، اشباع آب، ميزان و نوع كاني هاي موجود و نوع ليتولوژي است. اين پروژه با به كارگيري نرم افزار (Geolog) و برپايه داده هاي 1 حلقه چاه انجام گرفت. در اين پژوهش از داده هاي نگارهاي پتروفيزيكي چاه (مانند نگارهاي نوترون، چگالي، صوتي، گاما و فتوالكتريك و قطرسنج) بهره گيري شد. براي اندازه گيري حجم شيل در سازند و تاثير آن بر اشباع آب، از روش ايندونزيا بهره گيري شد. ميانگين اشباع آب در بخش نفتي 29% و در بخش آبي 94% محاسبه شد. برپايه يافته ها، روند ميانگين اشباع آب از ابتداي سروك تا انتهاي آن افزايش و روند ميانگين تخلخل مفيد از ابتدا به انتهاي سروك كاهش نشان مي دهد. ميزان تخلخل سازند با بهره گيري از نگارهاي تخلخل مانند سونيك، نوترون و چگالي اندازه گيري شد. بخش نفتي با ميانگين 14%، ميزان تخلخل بيشتري نسبت به بخش آبي دارد. بخش آبي نيز 11% تخلخل دارد. سرانجام برپايه پارامترهاي محاسبه شده سازند سروك به 2 بخش تقسيم شد كه بخش نفتي از ژرفاي 2697 متري آغاز و تا ژرفاي نزديك 2912 متري ادامه پيدا مي كند. از ژرفاي 2912 متري تا انتهاي سروك (ژرفاي 3334/5 متري) بخش نابهره ده نفتي يا بخش آبي است.