مقايسه ريزرخساره ها و محيط رسوبي سازند سروك بالايي در دشت آبادان و فروافتادگي دزفول شمالي

سازند سروك از سازندهاي گروه بنگستان به سن آلبين پسين-تورونين پيشين نقش عمده اي در توليد هيدروكربن در ميدان‌هاي نفتي جنوب غرب ايران و خليج فارس دارد. بخش بالايي سازند سروك در سه چاه واقع در دشت آبادان و چهار چاه واقع در فروافتادگي دزفول شمالي بر اساس تلفيق مطالعات دقيق سنگ نگاري و توصيف مغزه به منظور مقايسه ريزرخساره ها، محيط رسوبي اين دو ناحيه بررسي شده است. آناليز رخساره اي منجر به شناسايي ۱۳ ريزرخساره در قالب سه كمربند رخساره اي اصلي شامل لاگون، پشته‌هاي بيوكلستي زيرآبي و ريف هاي كومه اي، درياي باز كم عمق شامل (تالوس واريزه هاي روديستي و شيب) گرديد كه مي توان گفت اين ريزرخساره ها در چارچوب يك مدل سكوي كربناته ايزوله در دشت آبادان نهشته شده اند. در فرو افتادگي دزفول شمالي 16 ريزرخساره مرتبط با چهار كمربند رخساره اي اصلي شامل رمپ داخلي (لاگون و پشته هاي زيرآبي و ريف هاي كومه اي)، رمپ مياني، رمپ خارجي و حوضه در قالب يك پلاتفرم رمپ كربناته هم شيب شناسايي گرديد. بررسي توزيع فراواني ريزرخساره ها در چاه هاي مورد مطالعه نشان داد كه بيشترين ضخامت متعلق به زير محيط لاگون در دشت آبادان و زير محيط رمپ مياني و خارجي در فروافتادگي دزفول است. براساس اين نتايج به نظر مي رسد عمق حوضه رسوبي در زمان رسوب گذاري سازند سروك بالايي در فروافتادگي دزفول بيشتر از دشت آبادان بوده است.