بررسي پتروگرافيكي و ژئوشيميايي سنگ‌هاي سيليسي‌آواري گروه نخلك و ارتباط آن با رويدادهاي تكتونيكي جنوب اوراسيا در زمان ترياس

گروه نخلك به سن ترياس در منتهي‌اليه شمال‌غربي خرد قاره ايران‌مركزي- شرقي، در منطقه انارك و در استان اصفهان رخنمون دارد. گروه نخلك به ترتيب از قاعده به رأس و قديم به جديد مركب از سازندهاي الم، باقروق، و اشين است. اين گروه با هيچ يك از سنگ‌هاي رسوبي ترياس در ايران به استثناي گروه آق‌دربند در منطقه كپه‌داغ مشابهتي نشان نمي‌دهد. سنگ‌شناسي گروه نخلك نشان مي‌دهد كه تشكيل‌دهنده عمده سنگ‌هاي سيليسي‌آواري اين سازندها خرده‌سنگ‌هاي آتش‌فشاني، كوارتز و فلدسپات است كه از فوران‌هاي آتش‌فشاني سرچشمه گرفته‌اند. علاوه برآن سازند باقروق محتوي خرده‌سنگ‌هاي دگرگوني فراوان و خرده‌سنگ‌هاي رسوبي است. غلظت عناصر اصلي و فرعي نمونه‌هاي سيليسي‌آواري گروه نخلك نيز نشان مي‌دهد كه رسوبات تشكيل دهنده اين سنگ‌ها عمدتاً از مواد حاصل از كمان‌هاي آتش‌فشاني در حاشيه‌هاي فعال قاره‌اي منشا گرفته‌اند. شواهد سنگ‌شناسي و ژئوشيميايي گروه نخلك امكان بازسازي شرايط ته‌نشيني رسوبات آن را فراهم آورده است: در زمان اولنكين، يك حوضه رسوبي دريايي كم عمق تا عميق در محل جلو كمان گسترش پيدا كرده است، كه سپس در زمان آنيزين به‌وسيله رسوبات آواري مرتبط با كمان و همچنين چرخه مجدد پرشده و به يك حوضه قاره‌اي تغيير كرده است. حركات كششي در زمان لادينين منجربه عميق شدن حوضه گرديده است. باتوجه به شباهت‌هاي موجود در بين گروه نخلك و آق‌دربند (در شمال شرق ايران) و موقعيت غيرمعمول گروه نخلك بدون هيچ نوع ارتباط چينه‌شناسي با مناطق اطراف خود، در اينجا جايگاه حوضه رسوبي نخلك در ارتباط نزديكي با حوضه آق‌دربند در حاشيه جنوبي فعال اوراسيا در زمان ترياس پيشنهاد مي‌شود