راهكاري مبتني بر يادگيري بيزي جهت وارسي سيستم هاي مشخص شده با سبك معماري

سبك معماري نرم افزار يك اَبَرمدل جهت تعيين مجموعه اي از اجزاء و ارتباطات بين آنها براي مشخص كردن معماري نرم افزاري بر مبناي آن سبك است. معماري نرم افزار نقش حياتي در حوزه مهندسي نرم افزار دارد و توصيف و تحليل رسمي مي تواند كيفيت مدل-هاي طراحي شده را تضمين نمايد. يكي از زبان هاي رسمي كه قابليت توصيف سبك هاي معماري را دارد زبان تبديل گراف است. همچنين، وارسي مدل يك روش رسمي براي تحليل خودكار مدل هاي طراحي شده (براي مثال، با زبان تبديل گراف) مي باشد. جهت جلوگيري از وقوع مشكل انفجار فضاي حالت در حين وارسي مدل، فضاي حالت مدل بايد بطور هوشمندانه پيمايش شود. براي اين منظور، در اين مقاله با توجه به مشابه بودن زيرساخت ها و قوانين قابل اجرا روي مدل ها با اندازه هاي مختلف از يك سبك معماري (توصيف شده با زبان تبديل گراف)، ابتدا مدل كوچكي از سيستم داده شده را با توليد كامل فضاي حالت وارسي كرده و سپس با يك شبكه بيزي، وابستگي بين قوانين به كار رفته در فضاي حالت پيمايش شده را ياد مي گيريم. بعد از يادگيري، اين شبكه بيزي را براي وارسي هوشمندانه مدل بزرگتر به كار مي گيريم. براي ارزيابي كارايي روش ارائه شده، آن را در ابزار GROOVE پياده سازي خواهيم كرد.